از نظر محتوایی یکسان دانستن قراردادهای ایالتی و شهرداری از اساس اشتباه است. در حالت اول ، موضوع قرارداد یک نهاد دولتی است ، و در مورد دوم - یک نهاد شهرداری از خودگردانی محلی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
همانطور که از نام قرارداد مشخص است ، شهرداری مشتری است. قوانین فدراسیون روسیه حق دولت محلی را برای تأمین نیازهای لازم برای عملکرد طبیعی دولت ، با هزینه بودجه محلی فراهم می کند. در عین حال ، بودجه به عنوان "محدود کننده" هزینه های دولت عمل می کند - صرف هزینه بیشتر برای نیازهای شهرداری بیش از اندازه که مجاز است ، ممنوع است. قرارداد با تامین کننده از طرف شهرداری خاص فدراسیون روسیه به صورت کتبی منعقد می شود. می توان آن را به نام سازمان دیگری منعقد كرد ، كه طبق قانون ، حق تأمین بودجه از بودجه محلی را دارد.
گام 2
قرارداد تهیه یا کار با پیمانکاری که در یک مناقصه ویژه برنده می شود منعقد می شود. پس از انعقاد آن ، کلیه شرایط قرارداد قابل تغییر نیستند. به عنوان مثال ، قیمت مشارکت قابل توجهی دارد و به هیچ وجه قابل تغییر نیست. تنها گزینه ممکن برای تغییر قیمت قرارداد ممکن است تغییر در ارزش آن کالاها باشد که تولید و فروش آن تحت کنترل کامل دولت است. با این حال ، با سفارش اضافی همان کالاها ، تأمین کننده حق تغییر هزینه آنها را دارد ، اما با توافق قبلی با مشتری.
مرحله 3
تغییر در میزان جریمه ها ، مجازات ها و جریمه های مقرر در توافق نامه شهرداری در ابتدا کاملاً ممنوع است - آنها نمی توانند به صورت یک جانبه یا با رضایت متقابل طرفین تغییر کنند. اگر پیکربندی ، مجموعه کامل یا سایر مشخصات فنی تحت تأثیر زمان تغییر کرده یا تکمیل شده باشد ، مشتری حق دارد از پذیرش آنها امتناع ورزد یا به تأیید اضافی کیفیت و سازگاری آنها نیاز دارد. وی موظف نیست کالاهایی را در حجم کمتر / بزرگتر از آنچه در قرارداد ذکر شده است ، بپذیرد.
مرحله 4
دستورالعمل های ویژه در مورد قراردادهای منعقد شده در غیاب رقبای تأمین کننده آینده اعمال می شود - شرایط آنها کاملاً قابل تغییر نیست.
