بهره وری نیروی کار کارگران نقش مهمی در فعالیت هر بنگاه اقتصادی دارد. توسعه آن توسط عوامل مختلف داخلی تسهیل می شود ، که اصلی ترین آنها رژیم کار و شکل پاداش کار است.
مفهوم بهره وری نیروی کار
بهره وری نیروی کار معیاری برای کارایی نیروی کار است. این از نظر مقدار محصولاتی که کارمند در واحد زمان تولید می کند اندازه گیری می شود. متقابل شدت کار است که با مقدار زمان صرف شده در واحد تولید اندازه گیری می شود.
در آمار اقتصادی ، بهره وری نیروی کار معمولاً به معنای بهره وری واقعی است ، اما در زمینه سایبرنتیک اقتصادی ، مفاهیمی از بهره وری بالقوه و واقعی کار وجود دارد. مهمترین شاخص های استفاده از دارایی های در گردش در شرکت شامل تنظیم گردش مالی و زمان گردش مالی است. با تسریع گردش مالی ، سرمایه در گردش شرکت از گردش آزاد می شود ، در حالی که کاهش سرعت گردش مالی می تواند منجر به افزایش نیاز به سرمایه در گردش شود.
گردش وجوه می تواند به دلیل عوامل مختلف تسریع شود: پشت سر گذاشتن نرخ رشد فروش ، بهبود سیستم فروش و عرضه ، کاهش مصرف انرژی و مواد محصولات ، بهبود کیفیت ، کاهش چرخه تولید و غیره.
افزایش بهره وری نیروی کار
رشد بهره وری نیروی کار با صرفه جویی در وقت کار برای تولید یک واحد تولید یا مقدار اضافی محصولات تولید شده در هر واحد زمان تضمین می شود که منجر به افزایش بازده تولید می شود.
بهره وری نیروی کار یک شاخص انعطاف پذیر و پویا از عملکرد کارکنان است که توسط چندین عامل تنظیم می شود. پیشرفت فناوری مسئول ذخایر رشد بهره وری است: با استفاده از فناوری جدید ، بهبود ماشین آلات ، ورود اتوماسیون یکپارچه ، ارتباطات ، تحقیقات علمی و فن آوری های پیشرفته ، بهره وری نیروی کار افزایش می یابد.
بهبود سیستم پاداش کارگران ، تولید مثل نیروی کار و حل مشکلات اجتماعی نیز منجر به افزایش بهره وری نیروی کار می شود. در عین حال ، این عوامل با هم ارتباط دارند ، بنابراین ، به دلیل افزایش بهره وری نیروی کار ، شرایط مساعد برای رشد دستمزدها بوجود می آیند و بالعکس ، افزایش دستمزدها باعث بهبود بهره وری می شود. پیش بینی به موقع توسعه نیروی تولیدی در شرکت اجازه می دهد تا از وقوع شرایط نامساعد ، از جمله ورشکستگی ، رکود و غیره جلوگیری شود.
