پرداخت تعطیلات سالانه به هر کارمندی که تحت قرارداد کاری کار می کنند پرداخت می شود. حداقل مرخصی 28 روز تقویمی است. در هنگام استراحت ، کارمند شغل خود را حفظ می کند و به طور متوسط حقوق دریافت می شود که باید مطابق با مصوبه دولت شماره 922 محاسبه شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
میانگین حقوق از کل درآمد 12 ماه قبل از تعطیلات محاسبه می شود. مبلغ کل محاسبه شامل کلیه وجوه دریافتی است که مالیات بر درآمد از آنها وصول شده است. مبالغ دریافتی برای مزایای اجتماعی در محاسبه لحاظ نشده است. کل باید به تعداد روزهای کاری در سال صورتحساب تقسیم شود. صرف نظر از اینکه یک کارمند در یک هفته پنج روزه کار می کند یا در یک هفته شش روزه ، روزهای کاری در یک هفته کاری شش روزه محاسبه می شود. نتیجه در تعداد روزهای تعطیل ضرب می شود.
گام 2
اگر کارمند دوره صورتحساب را به طور کامل کار نکرده باشد ، گواهی عدم توانایی برای کار وجود دارد ، پس باید تمام مبالغی را که در آن مالیات اخذ می شود ، تقسیم بر 12 و بر تعداد متوسط روزهای تقویم در ماه ، به 29 ، 4. نتیجه بدست آمده در تعداد روزهای تعطیل ضرب می شود.
مرحله 3
هر کارمندی که 6 ماه در این شرکت کار کرده است ، حق دارد یک مرخصی استحقاقی دیگر نیز بگیرد. در این حالت ، پرداخت به این بستگی دارد که آیا کارمند دارای گواهی عدم توانایی برای کار بوده یا کل دوره کار را به طور کامل کار کرده است. اگر کل دوره صورتحساب به طور کامل کار شده باشد ، تمام مبالغ به دست آمده جمع می شود و بر تعداد روزهای کار در دوره صورتحساب تقسیم می شود که باید در یک هفته کاری شش روزه محاسبه شود. اگر به مدت 6 ماه گواهی عدم توانایی برای کار وجود داشت ، پس باید مبالغ دریافتی را که مالیات از آن نگهداری شده است ، تقسیم بر 6 و تقسیم بر 29 ، 4 کنید. نتیجه بدست آمده در تعداد روزهای مرخصی ضرب می شود. یک کارفرما می تواند کارمندی را که 6 ماه در کل سال در تعطیلات کار کرده فراهم کند. اگر کارمندی بدون اتمام وقت اختصاص داده شده آنجا را ترک کند ، باید روزهای مرخصی اضافه پرداخت شده از مبلغ محاسبه شود.
مرحله 4
پرداخت های تعطیلات ، طبق قانون کار ، باید سه روز قبل از تعطیلات انجام شود. حقوق بعدی مربوط به پرداخت تعطیلات نیست ، بنابراین می تواند در زمان مقرر پرداخت شود.
