قرارداد کار برای مدت معین بین کارمند و کارفرما منعقد می شود. این امر زمانی اتفاق می افتد که امکان برقراری روابط کار برای مدت نامشخص به دلیل خاص بودن وظایف کارگری یا در ارتباط با شرایطی که در آن انجام می شود وجود نداشته باشد. اساس فسخ قرارداد با مدت زمان معین ، دستور مربوطه است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر نه شما و نه کارفرمای خود خواستار فسخ قرارداد با مدت زمان معین شده باشید و قرارداد خود را در سازمان ادامه دهید ، قرارداد به طور خودکار برای مدت نامعلوم منعقد می شود. این با محتوای ماده 59 قانون کار فدراسیون روسیه نشان داده شده است. در آینده ، فسخ چنین قرارداد کاری با توجه به دلایل کلی مشخص شده در قانون کار فدراسیون روسیه برای توافق نامه برای مدت نامحدود انجام می شود.
گام 2
طبق ماده 79 قانون کار فدراسیون روسیه ، هنگام فسخ قرارداد مدت دار به دلیل انقضا مدت اعتبار آن ، کارفرما باید حداقل سه روز تقویمی قبل از آن ، کتباً تاریخ اخراج برنامه ریزی شده را به شما اطلاع دهد.. در صورت نقض این شرط ، قرارداد مدت دار به یک قرارداد نامحدود تبدیل می شود.
مرحله 3
اگر با انعقاد قرارداد مدت دار با کارفرما برای مدت زمان انجام وظایف یکی از کارمندان سازمان که به دلایل خاصی غایب است ، شغل پیدا کردید ، در زمان عزیمت این شخص برای کار ، توافقنامه شما باطل می شود. علاوه بر این ، رئیس سازمان نیازی نیست که سه روز قبل در مورد اخراج به شما هشدار دهد.
مرحله 4
این مورد در مورد قرارداد با مدت زمان معین که برای مدت زمان یک کار خاص تنظیم شده است ، صدق می کند. لحظه ای که این وظیفه توسط شما به اتمام رسیده باشد ، دیگر وجود نخواهد داشت. در عین حال ، مدیریت سازمان همچنین حق دارد که تاریخ فسخ قرارداد را به شما اطلاع ندهد.
مرحله 5
اما کارفرما باید در مورد تاریخ فسخ قرارداد کار با مدت معین که برای مدت کار فصلی منعقد شده است ، برای مدت معینی (فصل) ، یعنی حداقل سه روز قبل ، به شما اطلاع دهد.
مرحله 6
ضمانت های ویژه ای برای زنان بارداری که براساس قرارداد کار برای مدت زمان معین کار می کنند وجود دارد. کارفرما در صورت انقضا چنین توافق نامه ای موظف است آن را تا پایان بارداری کارمند تمدید کند. برای انجام این کار ، یک زن نیاز به نوشتن و ارسال بیانیه مناسب به رئیس سازمان دارد.
