مطابق مفاد قانون کار فدراسیون روسیه ، کارگر موقت کسی است که قرارداد کار با مدت زمان طولانی برای او بیش از 2 ماه منعقد شده باشد. با وجود چنین مدت کوتاهی از قرارداد ، کارمند موقت از کلیه حقوق و تضمین های قانون کار برخوردار است.
در چه مواردی قرارداد موقت منعقد می شود
نیاز به جذب کارمندان موقت ممکن است در صورت اجرای اضطراری مقداری از کار نهایی ، از بین بردن عواقب حادثه یا فاجعه ، جایگزینی کارمندی که به طور موقت در محل کار غایب است ایجاد شود. بسیاری از شرکت ها برای انجام نظرسنجی ها از طریق تبلیغات یا تحقیقات بازار ، کارمندان موقت استخدام می کنند. لیست مصوب مشاغلی وجود ندارد که در آیین نامه موقت در نظر گرفته شود ، بنابراین فقط کارفرما تصمیم می گیرد که چه نوع کار را می توان به یک کارمند موقت استخدام کرد.
تنظیم حقوقی روابط با کارمندان موقت بر اساس مواد 289 ، 58 ، 59 و 79 قانون کار فدراسیون روسیه و همچنین فصل 45 قانون مدنی فدراسیون روسیه انجام می شود. هنگام انعقاد قرارداد کار با این دسته از کارگران ، متن این اسناد باید لزوماً دلایل موقت بودن این قراردادها را نشان دهد. هنگام انعقاد قرارداد کار موقت ، باید طبق مقررات مندرج در فرمان هیئت رئیسه نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی با شماره 311-1X "در مورد شرایط کار کارگران و کارمندان موقت" نیز هدایت شود. آنها فقط در حدی اعمال می شوند که با قانون کار در فدراسیون روسیه در تضاد نباشد.
حقوق و تعهدات موقت کارمندان
حقوق و تعهدات این دسته از کارگران تفاوتی با آنچه در مورد کارگرانی که قرارداد کار با آنها برای مدت نامعلوم منعقد می شود ، در نظر گرفته نشده است. اما در موردی که پس از انقضا قرارداد موقت ، کارمند به رفتن به محل کار خود ادامه می دهد و کارفرما بر این اساس درخواست تخلیه این مکان را نکرده است ، قرارداد کار موقت به مدت نامحدود تمدید نمی شود ، پیش بینی شده در قسمت 4 ماده 58 قانون کار.
ثبت نام یک کارمند موقت به طور کلی انجام می شود و شرایط اسنادی که وی باید هنگام درخواست شغل ارائه دهد مطابق با موارد مندرج در ماده 65 قانون کار فدراسیون روسیه است. در عین حال ، در قرارداد کار باید شرایطی که مطابق با هنر برای چنین قراردادهایی اجباری در نظر گرفته شده است ، ذکر شود. 57 قانون کار فدراسیون روسیه. این شرایط فقط با توافق طرفین قابل تغییر است.
یکی از ویژگی های مشخص قرارداد کار موقت ، عدم وجود یک دوره آزمایشی و این واقعیت است که آنها فقط با موافقت کتبی خود می توانند در خارج از ساعات عادی درگیر کار شوند. فعالیت های فوق برنامه این گروه از کارگران بدون در نظر گرفتن روزهای اضافی به عنوان وقت مرخصی ، دو برابر پرداخت می شود. کارگران موقت ، و همچنین کارگران دائمی ، روزهای تعطیل تعلق می گیرند - برای هر ماه کار شده - 2 روز. پس از اخراج ، آنها می توانند از آنها استفاده کنند یا غرامت پولی برای آنها دریافت کنند.
یک کارمند موقت می تواند بنا به درخواست خود استعفا دهد و این کار را حداکثر 3 روز تقویمی قبل به کارفرما اطلاع دهد. در صورت سازماندهی مجدد یا انحلال شرکت ، کارفرما همچنین موظف است در مورد اخراج کارمند موقت 3 روز تقویمی قبل از آن اخطار دهد. کارکنانی که تحت یک قرارداد کاری موقت کار می کنند ، ممکن است در هنگام اخراج ، بر حق جدائی حساب نکنند - آنها حق آن را ندارند ، مگر اینکه در قرارداد جمعی خلاف آن پیش بینی شده باشد.
