مدیریت زمان ، قوانین سازماندهی خودکار با اولویت بندی لیست های کار است. روشهای مختلفی برای خود سازماندهی وجود دارد و آنها به شخص شما بستگی دارند: یک رهبر ، یک مجری یا یک مدیر "سطح متوسط". این مقاله به مدیریت زمان برای مدیران متمرکز خواهد شد.
یک رهبر ، آزادکار ، کارآفرین خود اشتغالی ، به طور مستقل تصمیم می گیرد و مسئولیت شخصی در قبال آنها را بر عهده دارد ، بنابراین برای او مهم است که اولویت ها را تعیین کند ، اهداف را تعیین کند و بتواند مواردی را که نیازی به مشارکت شخصی او ندارد ، تفویض کند.
تکنیک های مدیریت زمان برای یک مدیر:
سیستم ABC
فهرست بندی کارهای انجام شده در اولویت قرار دارد. موارد اولویت A بسیار مهم هستند. امور اولویت دار "B" فقط مهم هستند و سپس "C" مهم نیستند. همه کارها از لیست به ترتیب اولویت انجام می شوند و تا زمانی که وظایف مربوط به گروه قبلی را انجام ندهید ، نمی توانید به گروه بعدی بروید. با استفاده از این لیست کارهایی که در پایان روز یا روز بعد انجام می شود ، می توان به راحتی تحلیل کرد که چه مدت زمان برای انجام مهمترین کارها صرف شده و چه مقدار وقت برای بقیه صرف شده است. سیستم ABC برای برنامه ریزی روزمره عالی است.
ماتریس آیزنهاور
ماهیت این ماتریس این است که فعالیت ها و فعالیت ها به گروه های زیر تقسیم می شوند:
- "فوری و مهم". ابتدا باید انجام شود.
- "مهم اما فوری نیست." اینها اقدامات و پروژه هایی هستند که ما را ارتقا می دهند و می توانیم در آنها پیشرفت کنیم. شما باید چنین کارهایی را به طور سیستماتیک انجام دهید ، آنها زمان زیادی را می گیرند. منحرف شدن از یک امر مهم اما غیر فوری فقط برای یک موضوع فوری و مهم ممکن است (1).
- "فوری اما مهم نیست." این همه آن چیزی است که ما را از امور مهم منحرف می کند. چنین مواردی هیچ فایده ای برای ما ندارد ؛ اجرای آنها باید تا آنجا که ممکن است تفویض شود.
- "فوری و بی اهمیت نیست." بهتر است این کارها را انجام ندهید تا زمانی که "فوری و مهم" یا "مهم اما فوری" نشوند.
ماتریس آیزنهاور برای برنامه ریزی روز یا ماه مناسب است.
ترفند دیگری برای مدیریت زمان سر -
ماتریس بوستون
از دو معیار استفاده می کند:
- سود (آیا کسب و کار در حال حاضر سودآور است؟) ؛
- چشم انداز (آیا پرونده امیدوار کننده است؟). این بدان معناست که هیچ فایده فوری از پروژه نمی رسد اما در آینده امکان پذیر است.
و بسته به پاسخ این س questionsالات ، پروژه ها به دسته هایی تقسیم می شوند:
- پروژه ای که سودآور و در حال توسعه باشد ، رده Star است.
- پروژه ای که برای منافع آینده به نیروی کار زیادی نیاز دارد ، گروه Problem Child است. شاید در آینده هیچ حسی از "کودک دشوار" پیدا نشود ، اما اگر همه چیز درست شود ، او نتایج فوق العاده ای را به ارمغان می آورد و به "ستاره" جدید تبدیل می شود.
- پروژه هایی که مزایایی به همراه دارند ، اما چشم اندازی ندارند - "گاوهای نقدی".
- پروژه ها - "سگها". این پروژه ها تلاش زیادی می کنند ، اما گزینه های توسعه ندارند و فوایدی ندارند.
پیروی از اصل ماتریس بوستون ، توجه اصلی باید به پروژه ها باشد - "ستاره ها" ، از "سگها" که ما به طور کامل آنها را رد می کنیم. اگر "کودک دشوار" تبدیل به "سگ" شود ، باید او را نیز رها کرد. پروژه های گاو نقدی به اندازه نیاز مورد توجه قرار می گیرند اما بیشتر مورد توجه قرار نمی گیرند. گاوهای نقدی نیز می توانند سگ شوند و بر طبق آن با آنها رفتار کنند.
