نرخ گردش کارکنان ، که نشانگر راحتی کار در یک شرکت است ، نه تنها از فعالیت های خدمات پرسنل صحبت می کند. می توان از آنها برای قضاوت در مورد سیستم انگیزه موجود ، اصول مدیریت ، در دسترس بودن سیستمی برای سازگاری تازه واردان و سیستم کار با کسانی که آنجا را ترک می کنند ، استفاده کرد. اینها شاخص های فرهنگ سازمانی شرکت است ، نتیجه کار با پرسنل ، که به طور غیر مستقیم بر سود تأثیر می گذارد. بنابراین ، بسیار مهم است که این شاخص ها را در نظر گرفت و آنها را کنترل کرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
جابجایی کارکنان ، ضریب تقسیم تعداد داوطلبانی است که برای مدت معینی ترک کار می کنند ، بر متوسط تعداد کارمندان برای مدت زمان مشابه. گردش کارکنان به عنوان یک درصد بیان می شود ، بنابراین نتیجه تقسیم باید در 100 ضرب شود. گردش کارکنان برای دوره های برنامه ریزی شده (Tkp) و متوسط (Tx) با استفاده از فرمول ها محاسبه می شود:
Tkp = تعداد اخراج ها در طول دوره برنامه ریزی / متوسط تعداد کارمندان در طول دوره برنامه ریزی.
Tcs = متوسط تعداد سالانه اخراج شده * 100 / متوسط تعداد سالانه کارمندان.
گام 2
نرخ جابجایی کارکنان 3-5٪ گردش مالی طبیعی محسوب می شود. این عمدتا به این دلیل است که بعضی از کارگران به دلیل تغییر محل زندگی بازنشسته می شوند یا از کار خارج می شوند. چنین شاخصی به چرخش طبیعی و به موقع پرسنل کمک می کند ؛ این نباید باعث نگرانی مدیریت شرکت و بخش پرسنل آن شود. شاخص های بالاتر از 5٪ می تواند ضررهای اقتصادی قابل توجهی ایجاد کند ، باعث ایجاد پرسنل ، مشکلات فنی ، سازمانی و حتی روانی شود.
مرحله 3
با تجزیه و تحلیل سیاست پرسنل شرکت ، اقتصاددانان ، علاوه بر نرخ گردش کارکنان ، از پارامترهای اضافی مانند ضریب پایداری (Kst) و ضریب تنگی (Kz) استفاده می کنند.
ضریب پایداری (ثابت بودن) با فرمول محاسبه می شود: Kst = Hss / Hsht ، جایی که:
ضربان قلب - تعداد متوسط ،
Chsht - تعداد کارمندان طبق جدول کارکنان.
مرحله 4
ضریب تنگی با فرمول محاسبه می شود: Кз = Рв2 / Чss ، جایی که:
Рв2 - تعداد کارمندان بازنشسته ، که سابقه کار آنها در این شرکت کمتر از 2 سال بود. معمولاً در این گروه از کارمندان است که بیشترین گردش مالی را مشاهده می کنند.
