اکثر شرکتهای روسی با در نظر گرفتن استراحت ناهار ، یک روز کاری استاندارد دارند که مدت آن 9 ساعت است. ناهار یک قاعده قانونی است که در قانون کار فدراسیون روسیه ذکر شده است. بدون چنین وقفه ای ، کار کردن 8 ساعت یک روز کاری پشت سر هم کاملاً دشوار است. علاوه بر این ، عدم وجود آن نه تنها با قانون بلکه با نیازهای اولیه فیزیولوژیک بدن انسان نیز مغایرت دارد.
آنچه قانون می گوید
حق کارمندان برای انواع مختلفی از تعطیلات که برای استراحت و غذا خوردن ، گرم کردن یا تغذیه کودک در نظر گرفته شده است ، توسط قانون کار فدراسیون روسیه پیش بینی شده است. اما اگر مابقی استراحت ها فقط به دسته های خاصی از کارگران ارائه شود ، تعطیلات برای استراحت و وعده های غذایی ، مطابق ماده 108 ، باید توسط کارفرما بدون وقفه انجام شود. زمان این وقفه باید در قرارداد کار قید شود که هم توسط کارفرما و هم از طرف کارمند امضا شده باشد ، یا توسط آیین نامه داخلی که به طور رسمی در آن شرکت تنظیم شده یا با یک قرارداد جمعی تعیین شود.
مطابق قانون ، مدت زمان استراحت ناهار ، زمانی که کارمند به اختیار خود در اختیار دارد ، نباید از 30 دقیقه کمتر باشد و نباید از 2 ساعت بیشتر باشد. این زمان کارگر محسوب نمی شود و توسط کارفرما پرداخت نمی شود. اما ، در مواردی که با توجه به شرایط تولید ، چنین وقفه ای نمی تواند برای شما فراهم شود ، کارفرما موظف است فرصت استراحت و میان وعده را برای شما فراهم کند ، اما این زمان قبلاً کارگر محسوب می شود و شما باید در ازای آن پرداخت شود.
اگر حق شما برای استراحت ناهار نقض شود
در صورت کوته بینی یا ناآگاهی قانونی مدیریت شرکت دلیل عدم تأمین استراحت ناهار به دلیل کارمندان ، لازم است از حقوق خود دفاع کنید. اتحادیه صنفی یا سایر نهادهای نمایندگی کارگران باید از آنها در بنگاه اقتصادی محافظت کنند. اگر چنین ارگان جمعی وجود ندارد ، می توانید با درخواست بازرسی از شرکت برای مطابقت با قوانین کار ، شکایتی را به سازمان بازرسی کار یا حتی دادستانی ارائه دهید.
برای چنین تخلفاتی ، قانون مسئولیت را هم برای بنگاه اقتصادی و هم برای مدیریت آن پیش بینی کرده است. و خود چک همیشه کار سازمان را بی ثبات می کند و مدیران آن را یک بار دیگر نگران می کند. اگر در حین بازرسی تخلفات جدی مشخص شود ، مدیر حتی ممکن است با مسئولیت کیفری روبرو شود.
در طول زمان استراحت که با برنامه کاری تعیین شده است ، شما حق دارید فقط بلند شوید و از محل کار خارج شوید. وقتی مدیریت دستور ماندن در مکان آنها را می دهد یا ترک آنها را منع می کند ، تقاضا کنید این کار به صورت کتبی انجام شود و با دستور اجرا شود. حتی یک کارفرما با چنین تأییدی در مورد نقض قانون موافقت نخواهد کرد. در این حالت ، می توانید شرط کنید که چنین ممنوعیتی ، اگر به دلیل ضرورت تولید باشد ، یک اقدام موقتی است و زمان تعیین شده برای استراحت ناهار ، کارگر محسوب می شود و متناسب با آن پرداخت می شود.
