این قانون هنجارهای زمانی را که کارمند برای انجام وظایف کاری خود نیاز دارد ، تعیین می کند. هنجارهای زمان کار در قرارداد کار رسمی ، مقررات کار و دستورالعمل های حرفه ای (شغلی) بیان شده است.
مفهوم ساعات کار با مدت زمان طبیعی
مدت زمان معمول کار در قانون و قانون کار کشور تعیین می شود. هنجارهای اصلی پذیرفته شده در گردش کار ، تغییر و هفته است. بر اساس مواد قانون کار ، هفته کاری باید حداکثر 40 ساعت باشد. این هنجار زمانی محدودیت در فاصله هفته تقویم است.
انواع اصلی هفته کاری عبارتند از: پنج روز ، ارائه 2 روز مرخصی و شش روز - 1 روز مرخصی. برنامه اصلی کار در شرکت ها برای 5 روز کاری پیش بینی شده است. اما سازمانهایی وجود دارند که استفاده از چنین هنجاری غیر عملی یا غیرممکن است. م institutionsسسات آموزشی که استرس عاطفی و جسمی را مطابق با استانداردهای فیزیولوژیکی تعیین شده توزیع می کنند ، از یک هفته کاری شش روزه استفاده می کنند. این شامل شرکتهایی است که در بخش خدمات (مغازه ها ، مراکز خرید ، ارائه دهندگان خدمات) ، سازمانهای دولتی فعالیت می کنند. تعداد ساعات در این حالت متناسب با تمام روزهای دوره کار توزیع می شود.
هنجارهای زمانی خاص
این قانون همچنین انواع دیگری از سهمیه بندی زمان کار را برای دسته های خاص پیش بینی کرده است - این ساعات کاری کاهش یافته و نیمه وقت است.
ساعات کار کوتاهتر به معنای مدت کار کمتر از حد معمول ، اما با حقوق کامل است. هفته کاری کوتاه تری به طور قانونی برای گروه های خاصی از افراد در نظر گرفته شده است. برای نوجوانان زیر 16 سال کار ، دوره کار نمی تواند بیش از 24 ساعت در هفته باشد. یک فرد بین 16 تا 18 سال می تواند تا 35 ساعت کار کند. برای دانش آموزانی که دوره های تمام وقت خود را می گذرانند و به طور موازی در اوقات فراغت خود کار می کنند ، 50٪ از هنجار زمان در نظر گرفته شده برای کارگران هم سن تعیین شده است.
استانداردهای ویژه ای برای افراد معلول وجود دارد - افراد معلول گروه های I و II. محدودیت زمانی برای آنها تعیین شده است - حداکثر 35 ساعت کاری در هفته.
کارکنانی که درگیر کارهای خطرناک و مضر هستند حق استفاده از ضوابط ساعات کاری کاهش یافته را دارند. این شرکت لیستی از مشاغل و مشاغل مربوط به صنایع خطرناک را تهیه می کند و بر اساس آنها ، یک هفته کاری 36 ساعته ایجاد می شود.
نرخ پاره وقت شباهت های زیادی با نرخ کاهش یافته دارد. همچنین مدت زمان آن کوتاهتر از حد معمول است اما با توافق نامه کاری بین کارمند و سازمان پذیرفته و رسمی می شود. کار با یک برنامه ناقص باید به صورت کتبی تنظیم شود ، فقط در این صورت از نظر قانونی عمل خواهد شد. معمولاً این میزان زمان برای کار نیمه وقت استفاده می شود. هنجارها و برنامه های فردی به طور ویژه برای آنها تأیید شده است.
