رابطه بین کارفرما و موضوع در قانون کار بیان شده است. بنابراین ، هنگام جستجوی کار ، نباید خود را چیزی شبیه به تراشه آویزان در رودخانه کوهستان در نظر بگیرید: قانون از رعایت حقوق موضوع محافظت می کند و اطمینان می دهد.
یک دوره آزمایشی پیش شرط استخدام نیست ؛ با موافقت متقاضی تعیین می شود. با این حال ، لازم به یادآوری است که اگر شما از گذراندن آن خودداری کنید ، کارفرما حق دارد شما را استخدام نکند.
وظایف سوسیس و کالباس در طول دوره آزمایشی باید به روشنی در قرارداد ذکر شود ، از جمله برنامه کار و میزان دستمزد. طبق قانون ، اگر یک شغل مناسب او نباشد ، یک کارمند حق ترک کار را دارد. همچنین ، طبق قانون ، یک متقاضی را فقط می توان با کیفیت کار ارزیابی کرد و نه با ویژگی های شخصی. بنابراین ، بهتر است قبل از استخدام ، قرارداد استاندارد را که برای دوره آزمایشی تنظیم شده است ، مطالعه کنید.
چه کسی می تواند طبق قانون دوره آزمایشی را پشت سر نگذارد:
1. زنان باردار.
2- متخصصان جوان ظرف مدت یک سال پس از فارغ التحصیلی ، اگر تحصیلات در دانشگاهی با اعتبار دولتی به دست آمده باشند و آنها برای اولین بار در تخصص خود شروع به کار کنند.
3. مادران دارای فرزند بیش از یک سال و نیم.
دوره آزمایشی نباید بیش از سه ماه باشد. اگر موضوع بیمار باشد ، پس از "دوره آزمایشی" وی با تعداد روزهایی که در مرخصی استعلاجی سپری شده است ، افزایش می یابد. می توان برای کارکنانی که برای سمت حسابدار اصلی استخدام شده اند یک استثنا ایجاد کرد - از آنجا که کار آنها بسیار مسئولیت پذیر است ، می توان مدت آنها را به 6 ماه افزایش داد.
حقوق آزمودنی نمی تواند کمتر از حقوق کارکنان سطح مسئولیت وی باشد. غالباً این ماده به صورت شفاهی مورد مذاکره قرار می گیرد و کارفرما برای سوسیس دستمزد کمی تعیین می کند. در اینجا ، هر کس برای خودش تصمیم می گیرد - از حقوق خود دفاع کند یا مقدار کمی را تحمل کند تا با رئیس درگیر نشود.
اگر موضوع از کارفرما راضی نباشد ، با اخطار 3 روز می تواند در دوره آزمایشی اخراج شود. در عین حال ، دلایل اخراج باید کتباً برای او توضیح داده شود.