تقریباً هر رهبر با این نیاز روبرو است که می تواند به سفرهای کاری خود برود یا کارمندان خود را برای رسیدگی به هرگونه مسئله مرتبط با رونق کمپین بفرستد. چنین شرایطی البته شامل برخی هزینه ها می شود که هزینه های سفر نامیده می شود. این هزینه ها توسط هنجارهای قانون کار تنظیم می شود.
ضروری
- - گزارش هزینه ها
- - چک
- - اعلام وصول؛
- - دمپایی هوایی و راه آهن ؛
- - حساب های مختلفی که واقعیت پرداخت هر سرویس را تأیید می کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سازمان موظف است هزینه های سفر را به کارمندان خود پرداخت کند ، یعنی هزینه های سفر ، اجاره محل اقامت و همچنین سایر هزینه هایی که با اجازه مدیر انجام می شود. وجوه باید در برابر یک گزارش قبلی برای کارمند صادر شود ، مقدار پول می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد. هنگام صدور پول ، باید این مورد را در حسابداری با ورود زیر منعکس کنید: D71 "تسویه حساب با اشخاص پاسخگو" K50 "صندوقدار" یا 51 "حساب جاری".
گام 2
سفرهای کاری به خارج از کشور وجود دارد ، در این حالت به کارمند پول ارزی داده می شود. با چنین محاسبه ای ، شما باید یک حساب فرعی "محاسبات ارزی" را برای حساب 50 باز کنید. همچنین ، برای حسابداری ، نرخ بر اساس بانک مرکزی فدراسیون روسیه در تاریخ گزارش پیش تعیین می شود. ثبت در حسابداری انجام می شود: D26 "هزینه های عمومی تجارت" K71 "تسویه حساب با افراد پاسخگو" (منعکس کننده هزینه های سفر) و D71 "تسویه حساب با افراد پاسخگو" K91 "سایر درآمد و هزینه (منعکس کننده تفاوت نرخ ارز).
مرحله 3
اسناد تأیید کننده هزینه ها در طول یک سفر کاری عبارتند از: بلیط هواپیما و راه آهن ، رسیدها و فاکتورهای محل اقامت ، چک های مختلف ، و همچنین اظهارات از پایانه ها و دستگاه های خودپرداز. بر اساس تمام این اسناد ، یک گزارش پیش تولید می شود. هزینه ها در دوره ای که انجام شده است شناسایی می شوند.
مرحله 4
طبق PBU ، هزینه های یک سفر کاری مربوط به فعالیت های عادی است و هنگام محاسبه کامل مالیات در نظر گرفته می شود. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر سفر با خرید دارایی های مشهود همراه باشد ، وجوهی که باید هزینه شود باید در هزینه آنها لحاظ شود ، اما اگر خرید دارایی های ثابت انجام شده باشد ، بنابراین ، هزینه ها هزینه اولیه را تشکیل می دهند این دارایی های سازمان.
