بخش آدرس و مشخصات طرفین بخشی اجباری از هر قرارداد ، توافق نامه تکمیلی و هر سند دیگری است که روابط تجاری طرفین را تنظیم می کند. آنها همچنین باید در فاکتورها گنجانده شود. تسویه حساب طرفین به صحت تکمیل جزئیات بستگی دارد: به دلیل حداقل یک حرف یا عدد اشتباه ، پرداخت به راحتی کار نخواهد کرد.
ضروری
- - کاغذ؛
- - کامپیوتر؛
- - دسترسی به اینترنت؛
- - اسناد تشکیل دهنده و بانکی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
پر کردن بخش آدرس و جزئیات با نام شرکت (یا کارآفرین) یا اطلاعات شخصی یک فرد. استفاده از نام کامل شرکت و نشان دادن نام کوتاه شده در پرانتز مطلوب است. یک فرد باید نام خانوادگی ، نام کوچک و نام خانوادگی را نشان دهد.
گام 2
آدرس قانونی آن را پس از نام شرکت با کد پستی مشخص کنید. این شرط که آدرس آدرس قانونی باشد ، هنگامی که یک شرکت در آن مستقر است نیز لازم است. اگر آدرس واقعی وجود داشته باشد ، در زیر با یک شرط مربوطه نشان داده شده است. افراد ابتدا داده های گذرنامه را نشان می دهند: تعداد ، مجموعه ها ، توسط چه کسی و هنگام صادر شدن. سپس - آدرس ثبت نام در محل اقامت با کد پستی. هنگامی که در یک آدرس دیگر زندگی می کنید ، با ذکر این نکته که این آدرس محل اقامت واقعی است ، نشان داده می شود.
مرحله 3
OGRN یک شخص حقوقی یا یک کارآفرین فردی را وارد کنید. این در گواهی ثبت دولت موجود است. سپس TIN که در گواهی انتساب آن قابل مشاهده است. افراد شماره TIN و شماره گواهی بیمه بازنشستگی ایالتی خود را نشان می دهند.
مرحله 4
مشخصات بانکی را برای انتقال پول ذکر کنید. این شماره حساب جاری ، نام بانک ، آدرس آن ، TIN ، BIK و شماره حساب خبرنگار است. معتبرترین منبع جزئیات ، وب سایت بانک شما است که در آن قسمت ویژه ای برای آنها در نظر گرفته شده است. برای جلوگیری از اشتباه ، بهتر است همه اطلاعات لازم را از آنجا کپی کرده و در نسخه الکترونیکی قرارداد جایگذاری کنید. همچنین بهتر است حساب جاری را از طریق بانکداری اینترنتی یا بانک مشتری کپی کنید. این امر احتمال خطاها را به حداقل می رساند و هم گیرنده پول و هم بخش حسابداری پرداخت کننده را از مشکلات نجات می دهد.
