پرداخت های اجباری به نفع دولت در سراسر جهان را مالیات و هزینه می نامند. بسیاری از مردم این مفاهیم را اشتباه می گیرند ، اما تفاوت های قابل توجهی بین آنها وجود دارد.
مالیات ها و هزینه های مختلف ، م componentلفه اصلی بودجه هر دولت متمدن ، درآمد اصلی آن است. با این حال ، این دو مفهوم "مالی" را اشتباه نگیرید و آنها را اشتباه نگیرید. از این گذشته ، هر مالیات یک پرداخت کاملاً اجباری است که به صورت بلاعوض به خزانه داری کشور انجام می شود.
کارمزد هزینه ویژه ای است که فقط در صورت نوعی فعالیت که تحت ویژگی های کاملاً مشخصی مانند استفاده از اشیا natural طبیعی ، آلودگی هوا و محیط زیست ، انواع و اشکال مختلف صدور مجوز باشد ، اتفاق می افتد.
مالیات
هر نوع مالیات دارای تعدادی ویژگی خاص است که معمولاً شامل بی شخصیت بودن ، بلاعوض بودن و اجتناب ناپذیری یعنی تعهد است. کلیه وجوه دریافتی از این طریق در خزانه داری صرف اجرای هر نوع برنامه اجتماعی و سایر فعالیتها می شود. برخلاف مالیات های بدنام ، هزینه ها از خصوصیات غیر شخصی بودن برخوردار نیستند ، زیرا ماهیت اصلی آنها در واگذاری حقوق به شخصی است که این نوع پرداخت را انجام داده است.
عملکرد اصلی مالیات ، تشکیل بودجه دولت ، انباشت وجوه است که سپس به سمت مخارج می رود. مالیات ها درگیر نوعی توزیع مجدد امور مالی بین همه شهروندان ایالت هستند ، انتقال آنها از افراد ثروتمند به افراد فقیرتر ، این عملکرد توزیع مالیات است.
از طریق مالیات ، دولت کارهای اشخاص حقیقی و حقوقی را کنترل می کند که هر فعالیتی را در قلمرو خود انجام می دهند ، حتی اگر یک سفر ساده روزانه برای کار باشد. مالیات همچنین تنظیم کننده اصلی دستیابی به اهداف ویژه اجتماعی و اقتصادی کشور است که در یک سند خاص ، کد مالیات ، بیان و قانونی شده است.
هزینه ها
ویژگی بارز دیگری که بین مفهوم مالیات و مفهوم هزینه ها تمایز قائل می شود ، دفعات پرداخت آنها است ، اگر مالیات به طور منظم پرداخت می شود ، معمولاً هزینه ها یک بار پرداخت یک بار است.
در مقابل تقسیم سنتی پرداخت های مالیات به مالیات های کاملاً منطقه ای ، فدرال و محلی ، عوارض فقط مفهومی از سطح "فدرال" است. طبق تصمیم مقامات شهرداری ، آنها نمی توانند از نظر نرخ و مزایا در سطح محلی متفاوت باشند ، هزینه ها یک پدیده کاملاً ثابت هستند که به بودجه بالاترین سطح می رسد. معرفی هزینه های اضافی توسط دولت های محلی ، که به معنی پرداخت به بودجه های سطح پایین تر است ، کاملاً غیرقانونی است.
