مدت محدودیت چیست؟

فهرست مطالب:

مدت محدودیت چیست؟
مدت محدودیت چیست؟

تصویری: مدت محدودیت چیست؟

تصویری: مدت محدودیت چیست؟
تصویری: اکشن بلاک وشادوبن چیست؟ 2024, آوریل
Anonim

قانون مدنی فدراسیون روسیه شامل مفهومی به عنوان "مدت محدودیت" است. برای نامگذاری دوره ای که یک شخص می تواند ادعای نقض حقوق خود را داشته باشد استفاده می شود.

مدت محدودیت چیست؟
مدت محدودیت چیست؟

دستورالعمل ها

مرحله 1

یک شهروند یا سازمانی که حقوق وی نقض شده است می تواند ادعای حمایت از آنها را به مقام قضایی مربوطه ارائه دهد. در این حالت ، حمایت از حق نقض شده در یک دوره خاص - مدت محدودیت - انجام می شود. بنابراین ، موعد مقرر در قانون مدنی مدت زمانی است که توسط قانون برای حمایت از حقوق تعیین شده است. اگر فرد در این مدت نقض حقوق خود را اعلام نکرده باشد ، در آینده دیگر نمی تواند ادعای ادعا کند.

گام 2

دوره های محدودیت به دوره های کلی و مختصر تقسیم می شوند. مدت عمومی سه ساله است و شامل کلیه ادعاهایی است به جز مواردی که قانون برای آنها شرایط تخفیف یافته پیش بینی کرده است.

مرحله 3

مدت محدودیت محدود شده به طور خاص برای انواع خاصی از ادعاها ، به عنوان مثال ، برای اختلافات ناشی از حمل کالا تعیین شده است. علاوه بر این ، مدت زمان آنها بستگی به موضوع مورد نیاز دارد: اگر مشتری به شرکت حمل و نقل باشد ، دو ماه و اگر شرکت حمل کننده به مشتری ، پس از آن شش ماه.

مرحله 4

معرفی دوره های محدودیت محدودیت به دلیل نیاز به حل سریع برخی از اختلافات است که معمولاً بین سازمان ها به وجود می آید و مربوط به اجرای قراردادهای تجاری است.

مرحله 5

برای جلوگیری از از دست دادن دوره محدودیت ، مهم است که نه تنها مدت زمان مقرر در قانون را بدانید ، بلکه تعیین صحیح آغاز دوره آن نیز مهم است. طبق قانون مدنی فدراسیون روسیه ، آغاز مدت محدودیت همزمان با لحظه ای است که حق ادعا به وجود می آید. دستورالعمل های مختلفی در مورد اینکه چه زمان دقیقاً نقض حقوق موضوع رخ می دهد و چه زمانی وی حق دارد بیانیه ادعا را در دادگاه تنظیم کند ، وجود دارد. به عنوان مثال ، در اختلافات ناشی از تحویل کالاهای بی کیفیت ، حق مطالبه و شروع مدت محدودیت از روزی که خریدار نقایص مربوطه را تشخیص می دهد ، بوجود می آید.

مرحله 6

مطابق قانون ، مورد متداول شروع لحظه اولیه اجرای قانون ، روزی است که فرد از نقض حقوق خود باخبر شده یا باید از آن مطلع می شده است. معمولاً بلافاصله پس از وقوع ، موضوع از واقعیت نقض قانون آگاه است. اما اگر شخصی ترجیح داده است که نقض حقوق خود را نادیده بگیرد یا به دلیل بی احترامی ، مثلاً به دلیل ناآگاهی از قانون ، متوجه این امر نشده باشد ، این واقعیت را نفی نمی کند که از این رو قانون شروع به کار می کند. در هر دو مورد ، روزی است که نقض حقوق رخ داده است.

توصیه شده: