در صورت بیماری به کارمندی که به همین دلیل کار از دست می دهد مرخصی استعلاجی داده می شود. و در ازای آن به وی پرداخت می شود. اما فقط در صورت پر شدن صحیح این مرخصی استعلاجی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
جلوی برگه توسط موسسه پزشکی پر می شود. در گوشه بالا سمت چپ ، پزشک تأکید می کند که آیا این مرخصی استعلاجی اولیه است یا به عنوان ادامه سندی که قبلاً صادر شده صادر می شود. در حالت دوم ، شماره گواهینامه اصلی عدم توانایی کار نشان داده شده است.
گام 2
مرخصی استعلاجی باید مهر یک کلینیک پلی کلینیک یا بیمارستان را داشته باشد. محل قرارگیری آنها در گوشه های سمت راست و پایین فرم قرار دارد.
مرحله 3
در گوشه بالا سمت راست ، جنسیت بیمار تأکید شده است - یک زن یا یک مرد.
مرحله 4
خط "صادر شده" تاریخ افتتاح گواهی عدم توانایی برای کار را نشان می دهد. فراموش نکنید که ماه را با تعداد ، بلکه با کلمات بنویسید. اگر فرد بیمار به صورت شیفتی کار می کند ، می توانید زمان دقیق باز شدن مرخصی استعلاجی را نیز مشخص کنید.
مرحله 5
در مرحله بعد ، نام خانوادگی ، نام و نام خانوادگی فرد بیمار به طور کامل نشان داده می شود. سن - چند سال کامل.
مرحله 6
اگر کارمندی در دو بنگاه اقتصادی کار کند ، جایی که در یک کار نیمه وقت کار می کند ، دو مرخصی استعلاجی باید مرخص شود. با ذکر کدام یک برای محل کار اصلی ، کدام یک برای محل کار. در این حالت ، در قسمت های "نام کارفرما" نام شرکت خسته کننده است و نشان می دهد بسیار دقیق. در غیر این صورت ، مرخصی استعلاجی به سادگی "مستقر" می شود.
مرحله 7
در قسمت "دلیل معلولیت" می توانید با جزئیات بنویسید که چه نوع بیماری را در خانه خود نگه داشته اید. یا شاید شما در خانه نشسته بودید و از یک کودک بیمار مراقبت می کردید.
مرحله 8
قسمت "حالت" با توجه به نحوه درمان بیمار پر می شود. اگر در خانه هستید ، پس به صورت سرپایی. اگر در بیمارستان باشد ، پس بستری است.
مرحله 9
در جدول معافیت از کار ، تاریخ از کار افتادن و از کار افتادن کارمند به وضوح مشخص شده است. اگر با توجه به نتایج بستری مکرر ، بیمار مرخص نشود ، مرخصی استعلاجی وی به تعداد مشخصی افزایش می یابد و این واقعیت را در خط بعدی جدول ثابت می کند.
مرحله 10
هنگامی که ، سرانجام ، پزشک بیمار را ترخیص می کند ، سپس در خط "به کار خود بپردازید" می نویسد که بیمار از چه تاریخی می تواند وظایف حرفه ای و کار خود را شروع کند.
