بیکاری به عنوان یک پدیده اقتصادی اجتماعی شناخته می شود که با بیکاری در میان جمعیت فعال اقتصادی مشخص می شود. اشتغال کامل جمعیت فعال اقتصادی یک کشور ، شاید فقط در تئوری یا در کشورهایی با سیستم اداری - فرماندهی کاملاً ریشه دار باشد. در واقع ، تقریباً هر کشور در جهان دارای سطح معینی از بیکاری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
طبق اصطلاحات سازمان بین المللی کار ، در صورت احراز سه شرط ، فردی بین 10 تا 72 سال بیکار شناخته می شود: بیکار است ، در جستجوی کار است و آماده شروع کار است. در روسیه ، شهروندان تحت همان شرایط بیکار شناخته می شوند ، تنظیم شده برای سن: از 15 سال.
گام 2
برای تعیین نرخ بیکاری ، بدانید که تعاریف مختلفی از این مفهوم وجود دارد:
- نسبت بیکاران به تعداد کل کارگران و کارمندان ثبت نام شده
- یک شاخص اقتصاد کلان که توصیف کننده نسبت تعداد بیکاران به کل نیروی کار است.
- درصد بیکاران در کل کار غیرنظامی و غیره
مرحله 3
بر این اساس ، نرخ بیکاری را با استفاده از یک فرمول بسیار ساده تعیین کنید: نسبت بیکاران به کل جمعیت در سن کار کشور.
مرحله 4
برای مثال ، از کل جمعیت در سن کار در وب سایت سرویس آمار دولتی فدرال مطلع شوید. در همان مکان ، تعداد بیکاران کشور را دریابید و محاسبه کنید.
مرحله 5
برای تعیین سطح در یک صنعت خاص ، انجام یک مطالعه آماری و یافتن تعداد شهروندان توانمند بیکار متخصص در این صنعت ضروری است. سپس این تعداد را بر تعداد کل شهروندانی که کار می کنند و می توانند در صنعت کار کنند تقسیم کنید.
مرحله 6
هنگام تعیین سطح بیکاری ، به یاد داشته باشید که این دارای انواع مختلفی است: اجباری ، ثبت شده ، ساختاری ، پنهان و حتی داوطلبانه. با استفاده از داده های رسمی ، نرخ رسمی بیکاری را دریافت خواهید کرد.
