مالکیت به عنوان یک مقوله اقتصادی بر عناصر زیر بنا شده است: ترکیب شی ، ترکیب موضوع و سیستم روابط بین سوژه ها. این نکات کلیدی است.
ترکیب شیject ملک
مالکیت به عنوان رابطه ای بین مردم بر اساس تخصیص نتایج و شرایط تولید مشخص می شود. تعریف وسیع تری از این مفهوم به معنای سیستمی از روابط تولید است که در فرآیند توزیع ، مصرف و تبادل وسایل تولید ایجاد می شود.
مالکیت به عنوان یک دسته اقتصادی شامل ترکیب شی object است. اشیا Its آن در درجه اول عناصر مادی ثروت اجتماعی هستند. نوع مالکیت محصول بستگی به این دارد که چه کسی وسایل تولید را در اختیار دارد. هدف جنبه منفعل روابط مالکیت است که در قالب ارزشهای معنوی ، فکری و ارزشهای دیگر و همچنین در قالب مالکیت عمل می کند.
ساختار موضوع دارایی
موضوع مالکیت شخصی فعال است که در روابط مالکیت فعالیت می کند. او مالکیت اشیا را دارد. افراد می توانند جمعی از افراد ، یک فرد جداگانه و یک جامعه جداگانه باشند.
سیستم روابط موضوعی
روابط بین افراد در دو مورد بوجود می آید. اولاً ، وقتی زمان تقسیم اموال موجود فرا می رسد ، و دوم اینکه ایجاد فرم جدیدی از اموال ضروری است. نحوه اتصال سوژه و شی نشان می دهد که اولی چگونه به موقعیت خود از مالک پی می برد. در این حالت ، مفهومی مانند مالکیت اشیا، ، که به عنوان شکل اصلی مالکیت ، قانونی و مستند شناخته می شود ، نقش مهمی ایفا می کند. اساساً اینها مالکیت واقعی شی هستند.
استفاده از یک شی استفاده از آن برای هدفی خاص و به صلاحدید کاربر است. درصورتی که وی حق دفع اشیا را نداشته باشد ، می تواند با استفاده از شرایط ایجاد شده توسط موضوع مستقیم مالکیت ، روابط استفاده را در یک دوره خاص تحقق بخشد.
امروزه متداول ترین روش بیان رابطه بین سوژه و شی با دستور است. قدرت دفع این امر به نهاد اقتصادی اجازه می دهد تا اختیارات مالک را برای اجرای معاملات اهدا ، فروش و اجاره تعیین کند. بنابراین ، مالکیت به عنوان یک مقوله اقتصادی مبتنی بر روابط نزدیک بین افراد و اشیا است که نقش مهمی در توسعه اقتصادی هر دو منطقه منفرد و کل کشور دارد.
