برای وام دهنده ، یک جنبه بسیار مهم فعالیت ارزیابی صحیح از توانایی پرداخت مالی مشتری است ، زیرا وی هنگام صدور وام انتظار دارد وجوه خود را با بهره به موقع و به طور کامل دریافت کند.
ضروری است
- - کارت شناسایی وام گیرنده ؛
- - اسنادی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم درآمد وام گیرنده را تأیید می کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هنگام درخواست وام ، مشتری بالقوه قبل از هر چیز توسط کارمند وام دهنده بصری ارزیابی می شود. ظاهر نامرتب ، حالت مسمومیت ، خال کوبی حتی در مرحله پر کردن پرسشنامه می تواند باعث رد وام شود.
گام 2
وام گیرنده باید اطلاعات دقیق در مورد خود را به وام دهنده ارائه دهد: داده های گذرنامه ، وضعیت تأهل ، اطلاعات مربوط به کار ، تحصیلات. در ترکیب با داده های دیگر ، اطلاعات پرسشنامه همچنین می تواند قابلیت اطمینان مشتری بالقوه را نشان دهد.
مرحله 3
تماس وام گیرنده باید بررسی شود. اگر تلفن هایی که توسط او نامگذاری شده اند ، سرسختانه ساکت هستند ، در این صورت می توان به این واقعیت شک کرد که او نمی خواهد از پرداخت بدهی پنهان شود.
مرحله 4
به طور معمول سرویس امنیتی وام دهنده ، وام گیرنده را از نظر سوابق کیفری و سوابق پلیس بررسی می کند.
مرحله 5
کارمندان وام دهنده می توانند برای شفاف سازی اطلاعات مربوط به شغل وی ، با محل کار مشتری احتمالی تماس بگیرند.
مرحله 6
علاوه بر این ، مشتری اطلاعات رسمی در مورد درآمد خود را ارائه می دهد. هر موسسه اعتباری فرمول های خاص خود را برای محاسبه کفایت درآمد وام گیرنده دارد ، اما در اکثر موارد ، پس از کسر پرداخت وام ، درآمد مشتری نباید از سطح معیشت کمتر باشد. بانک ها همیشه به ارائه مدرکی از دستمزد به این شکل رسمی نیاز ندارند. معمولاً از وی خواسته می شود گذرنامه خارجی به همراه ویزا ، گواهی عنوان وسیله نقلیه ، اسناد ثبت املاک و مستغلات ، کارت اعتباری بانکی یا سند دیگری که به طور غیر مستقیم توانایی وام گیرنده در بازپرداخت بدهی را تأیید می کند ، ارائه دهد. هنگام تصمیم گیری ، سایر تعهدات بدهی مشتری نیز در نظر گرفته می شود.
مرحله 7
این تصمیم اغلب براساس تجزیه و تحلیل تاریخ اعتبار وام گیرنده اتخاذ می شود. برای انجام این کار ، باید درمورد اینکه تاریخچه اعتبار یک مشتری بالقوه در کجا قرار دارد ، درخواست خود را به کاتالوگ مرکزی تاریخ اعتبار در بانک مرکزی فدراسیون روسیه ارسال کنید. سپس با درخواست اطلاعات به دفاتر اعتباری خصوصی ، که به طور معمول در بانک های تجاری ایجاد می شوند ، اقدام کنید.
