نمابر امضایی است که با دست خود شما قرار نمی گیرد ، بلکه با کمک یک مهر و موم خاص قرار می گیرد. از نظر قانون ، می توان از آن استفاده کرد ، اما نه همیشه.
این قانون امکان استفاده از نمابر به عنوان یک کپی از امضا را تجویز می کند. موارد زیادی وجود ندارد ، آنها توسط قانون مدنی فدراسیون روسیه تنظیم می شوند. توافق در مورد استفاده از امضای نمابر می تواند توسط هر دو طرف معامله منعقد شود ، به طور عمده در معاملات قانون مدنی. درست است ، برای این کار لازم است مقالات اضافی را امضا کنید ، که شرایط استفاده از نماد را بیان می کند. طبیعتاً ، چنین سندی باید دارای امضاهای "زنده" باشد ، نه مهر دارای آنالوگ. همچنین ، امکان استفاده از نمابر در قرارداد اصلی بیان شده است.
نقض قانون
موافقم ، این بسیار راحت است. رئیس ممکن است همیشه سر جای خود نباشد و امضای او را شخص معتمدی که به مهر و موم دسترسی دارد به راحتی قرار دهد. اما در موارد خاص ، نمابر اصلاً مجاز نیست. این نه تنها هیچ نیروی قانونی نخواهد داشت ، بلکه با متن قانون نیز مغایرت دارد و بنابراین آن را نقض می کند. این مربوط به اسناد حسابداری و مالیاتی است ، به عبارت دیگر ، کلیه اوراق مربوط به امور مالی. اینها شامل اسناد پرداخت ، وکالت نامه است که پیامدهای مالی را در بر می گیرد. بنابراین ، به عنوان مثال ، قانون حسابداری جزئیات مورد نیاز هنگام پر کردن سند را مشخص می کند. در میان آنها ، یک امضای دست نویس نیز ثبت شده است ، که مستقیماً نشان دهنده غیرقانونی بودن استفاده از نمابر است. در قوانین مالیاتی ، استفاده از نمابر نیز جداگانه بیان نشده است. مقامات مالیاتی قانونی بودن و فاکتورهای امضا شده توسط نمابر را به رسمیت نمی شناسند. این سند باید توسط رئیس سازمان و حسابدار امضا شود و فقط "زنده" باشد. بنابراین ، اگر قانون یا طرفین استفاده از نمابر را پیش بینی نکرده باشند ، در صورت دعوا ، سندی که از این طریق امضا شده باشد قانونی محسوب نمی شود. معامله به راحتی منعقد شده در نظر گرفته خواهد شد.
امضای الکترونیک
تنها استثنا در هنگام استفاده از کپی امضا ، اظهارنامه مالیاتی است. با امضای الکترونیکی قابل تأیید است. با این حال ، امضای الکترونیکی آنالوگ ویژه امضای "زنده" است. و در این حالت به هیچ وجه نمی توان از نمابر استفاده کرد.
