این روزها بسیار نادر است که کارمندان تا زمان بازنشستگی در یک شرکت کار کنند. بعضی اوقات مدیر مجبور است یکی از زیردستان را اخراج کند و این می تواند بر اساس رضایت متقابل یا به ابتکار کارفرما انجام شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در مورد رضایت متقابل ، به عنوان یک قاعده ، مشکلات بوجود نمی آیند. برای گفتگو با زیردست تماس بگیرید ، دلایلی را که باعث می شود اقامت بیشتر وی در سازمان را نامناسب بدانید برای او توضیح دهید. در بیشتر مواقع ، دلیل آن اختلاف بین الزامات مدیریت و شاخص های واقعاً پایین موجود در مورد کارایی است. به کارمند اطلاع دهید که ترک با خواست خودش برای وی سودآوری بیشتری نسبت به اخراج در ماده غیر مناسب بودن موقعیت دارد.
گام 2
اگر کارمند با استدلال های ارائه شده موافق نیست ، او را به دلیل ناکافی بودن سمت خود برکنار کنید. وقتی تلاش شما برای آموزش وی منجر به دستیابی به استانداردهای کیفی مورد نیاز نمی شود ، یک استدلال خوب می تواند شاخص عدم صلاحیت یک کارمند باشد. اثبات دیجیتالی این موضوع ، درصد عدم اجرای طرح (سه ماهه ، سالانه و غیره) یا عدم وجود ارقام مناسب رشد خواهد بود.
مرحله 3
دلیل خوبی برای اخراج کارمند تأخیر بدون دلیل موجه است. این رفتار نه تنها انجام به موقع و با کیفیت وظایف آنها را به خطر می اندازد ، بلکه الگوی بدی برای همکاران وقت شناستر است. اگر یک زیردستان ، علیرغم هشدارهای مکرر در مورد عواقب احتمالی رفتار خود ، همچنان به تأخیر در محل کار خود ادامه داد ، وی را به دلیل عدم رعایت شرایط انضباط کاری اخراج کنید. برای اخراج کارکنانی که عمداً از انجام وظایف خود امتناع می ورزند ، از همین عبارت استفاده کنید. آنها سلسله مراتب اساسی رابطه رئیس و زیردست را بر هم می زنند و سایر کارمندان را بی ثبات می کنند.
مرحله 4
در صورت سازماندهی مجدد شرکت و کاهش هزینه های نگهداری آن ، برای کاهش کارکنان ، زیردستان را برکنار کنید. در این صورت ، مقاصد خود را از قبل به او اطلاع دهید. هنگام کاهش ، به خاطر داشته باشید که باید غرامت مورد نیاز قانون را به وی پرداخت کنید.
