سازمانهایی که به فروش محصولات نهایی مشغول هستند اغلب با مشکلات کالاهای کهنه با ماندگاری منقضی شده روبرو هستند و یا به راحتی در هنگام نگهداری و حمل و نقل خراب می شوند. طبق قانون فعلی ، کالاهای تاریخ مصرف گذشته و آسیب دیده باید از بین بروند. این روش باید مطابق با هنجارهای تعیین شده توسط دولت انجام شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هنگامی که کالاهای تاریخ انقضا محصولات غذایی هستند ، معاینه برای تعیین امکان دفع ضروری است. بدون تخصص ، فقط می توان آن دسته از محصولات را دفع کرد که منشا آنها تأیید نشده است ، یعنی علائم واضحی از کیفیت پایین دارند و سلامتی انسان را تهدید می کنند. در این حالت ، صاحب کالا باید خصوصیات محصولات غذایی را تغییر دهد تا امکان استفاده از آنها را کنار بگذارد.
گام 2
اگر پس از بررسی ، نیاز به دفع کالا مشخص شود ، پس از آن مالک می تواند با در نظر گرفتن الزامات نظارتی ، روش تخریب را به طور مستقل انتخاب کند.
مرحله 3
در بیشتر موارد ، کالاهای غیرقابل استفاده در طول موجودی کالا پیدا می شود و در اعمال ثبت موجودی منعکس می شود. برای نوشتن کالاهای تاریخ انقضا ، تهیه یک قانون خسارت ، قراضه یا نبرد با ارزش کالاها ضروری است. این قانون توسط اعضای کمیسیون تنظیم و امضا می شود.
مرحله 4
مشاغل فروشنده محصولات غذایی باید دائماً تاریخ انقضا exp کلیه محصولات غذایی را کنترل کنند ، زیرا ماندگاری آنها به سرعت منقضی می شود. اگر شرکتی بخواهد کالاهای خراب را با قیمت های کمتری بفروشد ، لازم است معاینه ای انجام شود و طبق روال پذیرفته شده عمومی آن را بفروشید.
مرحله 5
روشی مشخص برای ثبت عملیات برای نوشتن کالاهای تاریخ انقضا وجود ندارد. اگر کالاهای خراب در حین موجودی کالا شناسایی شود ، می توانید برای انعکاس نتیجه موجودی کالا ، در طرح کلی ثبت کنید. یعنی حساب "کالا" را از اعتبار تا بدهی حساب "هزینه" بنویسید. کلیه هزینه های معاینه ، حمل و نقل ، ذخیره سازی و دفع نیز به بدهی حساب "سایر درآمد و هزینه" صورت می گیرد.
مرحله 6
این قانون مسئولیت سازمان را در مورد نقض قوانین بهداشتی و همچنین فروش و استفاده از محصولات منقضی شده پیش بینی کرده است.
