این اتفاق می افتد که به دلایل بهداشتی کارمند دیگر نمی تواند وظایف شغلی خود را انجام دهد. آیا این شرایط به معنای اخراج اجباری است؟ چه اقداماتی باید توسط کارفرما انجام شود تا قانون و منافع کارمند نقض نشود؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
در دو حالت یک وضعیت مشابه ایجاد می شود:
اگر کارمند ، براساس نتایج یک معاینه پزشکی دوره ای ، برای انجام کار در حرفه خود ناتوان شناخته شود ؛
• ناتوانی دائمی در نتیجه بیماری یا جراحت. در هر صورت ، اختلاف بین وضعیت سلامت کار انجام شده باید مستند باشد (یک گزارش پزشکی یا یک گواهی از MSEC به بخش پرسنل سازمان ارائه می شود).
گام 2
پس از تأیید مستندات مبنی بر عدم تناسب کارمند به دلایل بهداشتی برای کار در سمت مورد نظر ، لازم است وی را به ترتیب فعالیت اصلی از انجام وظایف رسمی کنار بگذارید.
مرحله 3
پس از دانستن دلیل نامناسب بودن و مشاوره با پزشک تولید ، باید تمام جای خالی موجود در شرکت (از جمله مواردی که حقوق کمتری دارند) به کارمند پیشنهاد شود که برای سلامتی او مضر نیست. پیشنهاد کاری (یا عدم وجود آن در شرکت) به صورت کتبی ارائه می شود. این می تواند یک عمل یا یک اخطار باشد. مهم است که کارمند این سند را بخواند. او باید تمایل (یا عدم تمایل) خود را برای استخدام بدون ابهام بیان کند. کارمند باید با دست خود در عمل وارد شود. به عنوان مثال: "من از موقعیت پیشنهادی امتناع می کنم …" ، پس شما نیاز به امضا و تاریخ دارید.
مرحله 4
فقط اگر کارمند از جای خالی موجود خودداری کند یا جای خالی نداشته باشد ، به دلایل بهداشتی می تواند از شرکت اخراج شود. قرارداد کار می تواند فسخ شود:
• به دلایل کلی (بند 8 ماده 77 قانون کار فدراسیون روسیه) در رابطه با امتناع از انتقال ؛
• به دلایلی که خارج از کنترل احزاب (بند 5 ماده 83 قانون کار فدراسیون روسیه) در رابطه با شناخت کارمند "کاملاً ناتوان از کار" پرداخت. با اخراج طبق هر یک از مواد فوق ، به کارمند دو هفته حق انحصاری پرداخت می شود.
