اندازه گیری مقادیر فیزیکی همیشه با یک یا یک خطای دیگر همراه است. این نشان دهنده انحراف نتایج اندازه گیری از مقدار واقعی مقدار اندازه گیری شده است.
ضروری
- -دستگاه اندازه گیری:
- -ماشین حساب.
دستورالعمل ها
مرحله 1
خطاها می توانند در نتیجه تأثیر عوامل مختلف بوجود آیند. در میان آنها ، می توان ناقص بودن ابزار یا روش های اندازه گیری ، عدم دقت در ساخت آنها ، عدم رعایت شرایط خاص در طول تحقیق را ذکر کرد.
گام 2
چندین طبقه بندی اشتباه وجود دارد. با توجه به شکل ارائه ، می توانند مطلق ، نسبی و کاهش یافته باشند. اولین تفاوت بین مقدار محاسبه شده و مقدار واقعی است. آنها در واحد پدیده ای که اندازه گیری می شود بیان می شوند و با فرمول یافت می شوند: ∆х = پزشک متخصص. دومی با نسبت خطاهای مطلق به مقدار مقدار واقعی اندیکاتور تعیین می شود فرمول محاسبه: δ = ∆х / hist. به صورت درصد یا کسر اندازه گیری می شود.
مرحله 3
خطای کاهش یافته دستگاه اندازه گیری به عنوان نسبت ∆х به مقدار نرمال کننده хн یافت می شود. بسته به نوع دستگاه ، یا برابر با حد اندازه گیری گرفته می شود ، یا به محدوده خاص آنها ارجاع می شود.
مرحله 4
با توجه به شرایط وقوع ، موارد اصلی و اضافی وجود دارد. اگر اندازه گیری ها در شرایط عادی انجام شده باشد ، نوع اول ظاهر می شود. انحرافات ناشی از مقادیر خارج از محدوده طبیعی اختیاری است. برای ارزیابی آن ، اسناد معمولاً استانداردهایی را تعیین می کند که در صورت نقض شرایط اندازه گیری ، مقدار می تواند تغییر کند.
مرحله 5
همچنین ، خطاهای اندازه گیری های فیزیکی به سیستماتیک ، تصادفی و فاحش تقسیم می شوند. عوامل اول در اثر عواملی ایجاد می شوند که بر تکرار مکرر اندازه گیری ها تأثیر می گذارند. علت های بعدی از تأثیر علل ناشی می شوند و ماهیتی تصادفی دارند. Miss یک مشاهده است که به شدت با بقیه متفاوت است.
مرحله 6
بسته به ماهیت مقدار اندازه گیری شده ، می توان از روش های مختلف اندازه گیری خطا استفاده کرد. اولین آنها روش Kornfeld است. بر اساس محاسبه فاصله اطمینان از حداقل تا حداکثر نتیجه است. خطا در این حالت نصف تفاوت بین این نتایج خواهد بود: ∆х = (хmax-xmin) / 2. روش دیگر محاسبه خطای مربع میانگین است.
