قانون کار ، محافظت از منافع گروه هایی از کارگران مانند زنان باردار ، کودکان و کارگرانی که مسئولیت های خانوادگی دارند ، برای آنها وقت کم کاری ، دوره های استراحت اضافی را تعیین می کند و همچنین تغییر برنامه کاری آنها را حتی به طور موقت منع می کند.
بنابراین ، قانون کارفرمایان را از اعزام زنان باردار و خردسالانی که برای وی در سفرها کار می کنند منع کرده است. بعلاوه ، چنین کارگرانی نباید اضافه کار کنند ، آخر هفته و تعطیلات یا شب ، حتی اگر کاری برای انجام این کار ندارند. موارد استثنا مواردی است که چنین کارگرانی در رسانه ها ، سازمان های فیلمبرداری ، تئاتر ، سیرک و غیره کار می کنند.
اگر کارفرما هنوز نیاز به جذب کارمندان برای کار در شرایط غیر استاندارد (اضافه کار ، آخر هفته و غیره) یا ارسال آنها به جایی دارد ، می تواند این کار را انجام دهد ، اما با رعایت شرایط قانونی زیر: یک زن با کودک زیر 3 سال ساله ، مادر یا پدر یک کودک معلول ، یک والد تنها (تا پنج سال) ، باید رضایت کتبی خود را در این مورد اعلام کنند. رضایت کتبی نیز باید از کارگرانی که از اعضای خانواده بیمار که نیاز به مراقبت مداوم دارند مراقبت می کنند گرفته شود.
اما در شرایطی که کارگران فوق گواهی پزشکی ارائه دهند که نمی توانند در روزهای تعطیل ، آخر هفته ، اضافه کاری و غیره به محل کار خود بروند ، کارفرما نمی تواند آنها را مجبور به این کار کند. در عین حال ، مسئولیت انضباطی در مورد امتناع از سفر کاری یا کار اضافی غیرممکن است.
یادداشت به افسران پرسنل: موافقت کتبی کارمند باید در قالب یک سند جداگانه صادر شود و علاوه بر این ، کارمند باید کتباً تأیید کند که از حق خود برای امتناع از کار در شرایط غیر استاندارد یا سفر کاری.
این تضمین ها بدون توجه به اینکه آنها به صورت نیمه وقت کار می کنند یا در محل اصلی کار به کارمندان ارائه می شود.
