ضمانت یکی از رایج ترین روش ها برای اطمینان از اجرای تعهدات در مورد توافق نامه های وام یا وام های بانکی است. و اگر بدهکار بنا به دلایلی نتواند تعهدات خود را به موقع انجام دهد ، مسئولیت آن به عهده ضامن است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول ، در مورد اینکه ضمانت نامه چیست ، روشن باشید. این روش برای اطمینان از تحقق مفاد قرارداد به این معنی است که ضامن مسئولیت مشترکی را در قبال طلبکار در قبال عدم انجام بدهی های بدهکار به عهده می گیرد.
گام 2
برای ضمان ، مسئولیت تضامنی در این واقعیت است که طلبکار می تواند انتخاب کند که چه کسی مطالبات خود را ارائه دهد: به بدهکار یا ضمان. به عنوان یک قاعده ، تعهدات پولی با ضمانت و با در نظر گرفتن سود و جریمه های وصولی برای آنها تأمین می شود. با این حال ، در چارچوب رابطه تعهد یا رهن ، ضمانت نامه می تواند اموال وی را به عنوان وثیقه تأمین کند.
مرحله 3
توافق نامه کتبی منعقد کنید. این می تواند دو یا سه جانبه باشد (با مشارکت بدهکار). در قرارداد شرایط اساسی مانند مهلت انجام تعهد اصلی و میزان بدهی تضمین شده توسط ضمانت نامه را مشخص کنید. علاوه بر این ، قرارداد باید ضمانت نامه را نیز تعیین کند.
مرحله 4
اگر بدهکار در مدت زمان تعیین شده به تعهدات خود عمل نکرده است ، به انتخاب خود علیه او یا ضمانت نامه ادعا کنید. طرح همزمان دعاوی علیه هر دو بدهکار و ضمان وی نیز مجاز است.
مرحله 5
وقتی ضامن برای اولین بار به انجام تعهد می پردازد ، وی حق دارد مبلغ پرداختی از طریق بدهکار را از بدهکار دریافت کند. در این حالت ضمان برای مدیون طلبکار می شود. اگر تعهد زودتر توسط بدهکار انجام شود ، او موظف است بلافاصله ضمانت را اعلام کند. موقعی ممکن است بوجود آید که تعهد توسط بدهکار و وثیقه انجام شود. سپس ، ضامن حق بازپرداخت مبلغ مربوطه را هم از بدهکار و هم از طلبکار دارد.
مرحله 6
در مورد دلایل وقوع ضمانت نامه زودهنگام به یاد بیاورید. اولاً ، اینها تغییراتی در تعهد اصلی است که بدون رضایت ضامن اتفاق افتاده است ، به همین دلیل حجم مسئولیت وی افزایش می یابد. به عنوان مثال ، بانک بدون توافق با ضامن ، سود توافق وام را افزایش داد. ثانیاً ، انتقال بدهی تحت تعهد اصلی بدون تأیید ضامن انجام شد. این شامل مواردی است که تعهدات بدهکار به وراث او رسیده است.
