پیشنهاد عبارت است از پیشنهاد رسمی یک شخص (پیشنهاد دهنده) به شخص دیگر (پذیرنده) یا تعداد نامحدودی از افراد برای انعقاد قرارداد قانون مدنی با اطلاع از کلیه شرایط اساسی آن. پیشنهاد پیشنهاد دهنده را ملزم می کند معامله مشخص شده در آن را با پذیرنده ای که آن را پذیرفته است ، منعقد کند. پذیرفته شده.
چندین نوع پیشنهاد وجود دارد: عمومی ، رایگان و محکم. این پیشنهاد عمومی برای یک حلقه نامشخص از افراد در نظر گرفته شده است و شامل کلیه شرایط اساسی قرارداد پیش رو است. اراده پیشنهاد دهنده از معنای آن به طور واضح دنبال می شود تا با شرایط اعلام شده با هرکسی که به آن معامله کند معامله ای منعقد کند. پیشنهاد عمومی تبلیغ کالاها و خدمات از طریق رسانه های جمعی است ، یعنی درخواست تجدید نظر برای یک حلقه نامشخص از افراد وجود دارد. این پیشنهاد رایگان فقط توسط چند نفر ارائه می شود و عمدتا برای تحقیقات بازار استفاده می شود. با تعیین دوره ای که پذیرش آن ضروری است ، یک پیشنهاد قاطع به یک طرف احتمالی و بالقوه ارائه می شود.
این پیشنهاد به طرق مختلف بیان می شود. گزینه های کلاسیک موجود در زمینه فعالیت های کارآفرینی جهت پیش نویس توافق نامه به طرف مقابل یا پیشنهادات شفاهی برای انعقاد معامله ای است که طی مذاکرات بین شرکا بیان شده است. علاوه بر آنها ، این پیشنهاد همچنین شامل تبادل تلگرام ، نامه ها (از جمله استفاده از ارتباطات الکترونیکی) ، پیشنهادهای ارائه شده در هنگام مکالمه تلفنی و ارسال در رسانه ها است.
لازم به ذکر است که برای انعقاد توافق نامه ، پذیرش پیشنهاد باید کامل و بدون قید و شرط باشد. درصورتی که پذیرنده با هیچ یک از شرایط مشخص شده در پیشنهاد موافقت نکند ، و پروتکل اختلاف نظر را به پیشنهاد دهنده ارسال کند ، که به طور خودکار به یک پیشنهاد جدید تبدیل می شود. به اصطلاح می توان بدون تغییر ماهیت اساسی آن ، در روابط حقوقی تغییر نقش داد.
