پیشنهاد و پذیرش - هنگام خواندن ، به عنوان مثال ، شرایط خدمات یک سایت خاص ، احتمالاً با این دو اصطلاح روبرو شده اید. منظور آنها چیست و ارتباط آنها با یکدیگر چگونه است؟
وقتی صحبت از قرارداد می شود ، معمولاً متن هایی با لیستی از شرایط که به صورت آزاد تهیه شده اند ، به ذهن خطور می کنند. آنها معمولاً به صورت کپی چاپ می شوند و سپس هر یک از آنها توسط هر دو طرف قرارداد امضا می شود. اگر این اشخاص حقوقی باشند ، علاوه بر امضاها ، قرارداد نیز مهر می شود. سپس هر یک از طرفین یک نسخه برای خود می گیرد. بعضی اوقات قراردادها منوط به ثبت دولت اضافی هستند که در بیشتر موارد داوطلبانه است ، اما این تنها نوع قرارداد نیست. توافق نامه های شفاهی نیز وجود دارد که برای نتیجه گیری طرفین اصلاً مجبور نیستند اسنادی را تنظیم کنند. اما دامنه آنها محدود است. به عنوان مثال ، از این طریق می توان در مورد استفاده از یک اثر در یک نشریه توافق کرد ، اما در صورت نیاز به قرارداد کتبی و عدم امکان تبادل فیزیکی اسناد ، چه باید کرد؟ در این حالت ، پیشنهاد به نجات می رسد (از انگلیسی برای ارائه - برای ارائه). این سندی است که می تواند در هر جایی قرار گیرد: روی بسته بندی محصول ، در وب سایت و غیره. به طور خودکار پیشنهاد در نظر گرفته می شود ، مگر اینکه صریحاً بگوید که چنین نیست. علاوه بر این ، اگر به گونه ای تحویل داده شود که به شما امکان شناسایی فرستنده ، از جمله الکترونیکی را بدهد ، در صورت پذیرش ، چنین توافقی به صورت کتبی منعقد شده تلقی می شود. پذیرش ، یعنی پذیرش شرایط قرارداد در نظر گرفته شده انجام اقدامات مشخص شده در متن پیشنهاد است. این اصطلاح از فعل انگلیسی به منظور پذیرش - پذیرش گرفته شده است. امروزه دانشمندان حقوقی در مورد اینکه آیا مجوزهای رایگان در تعریف پیشنهاد متناسب است اختلاف نظر زیادی دارند. گسترده ترین دیدگاه مثبت در مورد این امتیاز است. در حال حاضر ، آنها در حال آماده سازی برای تصویب یک اصلاحیه در قانون مدنی فدراسیون روسیه هستند ، که به طور مستقیم روش استفاده از چنین توافق نامه های مجوز را ایجاد می کند. در همه موارد خود را آموزش دهید تا قبل از ارائه پیشنهاد ، به دقت شرایط پیشنهاد را بخوانید پذیرش - پذیرفته شدن.
