تعریف صحیح صلاحیت از اهمیت رویه ای بالایی برخوردار است. اگر در مرحله پذیرش ادعا ، تخلف از قواعد صلاحیت آشکار شود ، قاضی در مورد استرداد اظهارنامه ادعا می کند و به همراه آن کلیه اسناد ضمیمه را مسترد می کند. در صورت نقض صلاحیت قضایی و پذیرش پرونده برای رسیدگی ، قاضی حق ندارد دادخواست را پس دهد. در این صورت ، او آن را به دادگاه دیگری منتقل می کند. اختلافات بین دادگاه ها در مورد صلاحیت قانوناً مجاز نیست. برای تعیین صلاحیت ، موضوع اختلاف ، محل طرفین و عملکرد موضوع قرارداد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
قواعد عمومی صلاحیت: طرح دعوی در محل اقامت یا محل اقرار خوانده. اطلاعات مربوط به آدرس را می توان از قرارداد ، مکاتبات ، کپی اسناد هویتی ، استخراج از ثبت اشخاص حقوقی به دست آورد. اگر یک شهروند محل زندگی قبلی خود را ترک کرده باشد ، و محل جدید ناشناخته باشد ، می توان در آخرین آدرس شناخته شده شهروند یا در محل املاک خود ادعا کرد. درست است ، در این مورد ، مسئله اجرای رای دادگاه و جستجوی بدهکار خیلی زود بوجود می آید. اگر این ادعا مربوط به فعالیت های شعبه ای از یک شخصیت حقوقی باشد ، شاکی حق دارد در محل شعبه به دادگاه مراجعه کند (چنین شرایطی اغلب با سازمان های بزرگ با شبکه گسترده ای از دفاتر نمایندگی ایجاد می شود).
گام 2
صلاحیت قراردادی: اگر طرفین رسیدگی به اختلاف را در دادگاه خاصی (به عنوان مثال دادگاه منطقه ای لنینگرادسکی کالینینگراد) پیش بینی کرده باشند ، دعوی فقط باید در این دادگاه مطرح شود.
مرحله 3
حوزه قضایی انحصاری:
- موارد مربوط به اختلافات مربوط به املاک و مستغلات فقط در محل املاک و مستغلات در نظر گرفته می شود.
- ادعاهای مربوط به حمل و نقل در محل حمل و نقل در نظر گرفته می شود.
- ادعاهای طلبکاران در برابر موصی - در محل گشودن ارث.
مرحله 4
صلاحیت به انتخاب شاکی: شاکی حق دارد در صورت احیای نفقه به دادگاه محل زندگی خود مراجعه کند. در مورد ادعای طلاق ، اگر یک خردسال با شاکی زندگی کند در مورد ادعای جبران خسارت وارده به سلامتی ؛ در مورد ادعاهای ناشی از قانون "در مورد حمایت از حقوق مصرف کننده".
