قانون فعلی شامل شرایط سختگیرانه ای برای شماره گذاری قراردادها نیست. بنابراین اصولی که شما در اساس آن قرار می دهید باید با توجه به راحتی شما و همسرتان تعیین شود. شماره قرارداد را باید شخصی صادر کند که فاکتور را صادر کند. به عبارت دیگر ، تأمین کننده کالا یا خدمات ارائه شده بر اساس بازپرداخت. استثنا قرارداد با اشخاص است.
ضروری است
- - کاغذ؛
- - چاپگر؛
- - ویرایشگر متن
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر این اولین قرارداد شما با مشتری است ، ساده ترین راه اختصاص دادن شماره سریال 1 به آن است. اما در عین حال باید در نظر داشت که ممکن است مشتری های زیادی از این قبیل داشته باشید. و اگر همه چیز یکسان باشد ، طولانی و گیج کننده نخواهد بود.
شناسه های اضافی به شما کمک می کنند: یک اختصار بر اساس نام شریک ، پروژه فعلی که قرارداد به آن اختصاص داده شده است ، و غیره. یک یا چند حرف معمولاً شماره سریال قرارداد را پس از یک خط خط (-) دنبال می کنند. به عنوان مثال ، قرارداد اول با شرکت "شاخ و سم": شماره 1-RK.
گام 2
با همکاری مداوم ، راحت ترین شکل تحکیم روابط هر ساله یک قرارداد با تمدید خودکار است که خدمات ارائه شده ، روش ارائه آنها ، قیمت و سایر شرایط اساسی تعامل را مشخص می کند. در این حالت ، توصیه می شود کلیه تغییرات در توافق نامه یا شرح پروژه های بزرگ منفرد را با توافق نامه های اضافی که در مکان های مناسب به بندهای خاصی از توافق نامه مراجعه می کنند ، رسمیت دهید. در هنگام انعقاد قرارداد و در نظر گرفتن چنین گزینه ای ، نوشتن این گزینه کار زائدی نخواهد بود ، هنگام شماره گذاری توافق نامه ها می توانید از شناسه های اضافی مشابه قرارداد استفاده کنید ، اما با شماره سریال می توانید از پس این کار برآیید.
مرحله 3
با همکاری طولانی مدت ، می توانید سالی را که در آن منعقد شده است به شماره گذاری توافق نامه اضافه کنید. به عنوان مثال ، 1-2010 و بالاتر ، و پس از آمدن سال بعد ، از 1-2011 شروع کنید ، سپس 1-2012 و بالاتر.
هنگام شماره گذاری پیوست های قرارداد ، در صورت وجود ، اعمال ، فاکتورها و سایر اسناد ممکن ، می توان از همین اصول استفاده کرد.
