قانون خانواده نه تنها به وظیفه والدین برای حمایت از فرزندان خود ، بلکه به برخی تعهدات برای حمایت از همسران نیز اشاره دارد. با این وجود ، نگهداری از مادر در موارد کاملاً مشخصی پرداخت می شود که لیست آنها به وجود ازدواج ثبت شده بستگی دارد.
حمایت از کودک و حمایت از کودک مفاهیم حقوقی متفاوتی هستند ، گرچه بسیاری از شهروندان به اشتباه آنها را اشتباه می گیرند. الزام به حمایت از مادر فقط در مواردی است كه به طور دقیق توسط قانون خانواده تعریف شده باشد ، در حالی كه نفقه داوطلبانه پرداخت می شود یا در صورت وجود فرزندان خردسال به زور از همسر گرفته می شود. مبنای حقوقی ادعای پرداخت پول مادر کودک ، حکمی است که همسران موظف به حمایت مالی از یکدیگر هستند. به همین دلیل این قانون از نیاز به حمایت معینی از مادر یک کودک مشترک در آن دوره هایی که به دلایل خاصی نمی تواند هزینه زندگی خود را تأمین کند ، ناشی می شود.
وقتی حمایت مادر در ازدواج پرداخت می شود
اگر ازدواج فسخ نشود ، مادر در صورت عدم توانایی در کار ، نیاز به کمک مالی خواهد داشت. علاوه بر این ، همسر در طول دوره بارداری خود با یک فرزند مشترک و همچنین ظرف سه سال از تولد این فرزند پرداخت می شود. سرانجام ، وقتی مادر به طور مستقل از كودك مفصلی معلول مراقبت كند (تا زمانی كه به سن بزرگسالی برسد) یا از كودكی كه از كودكی به عنوان معلول شناخته شده است مراقبت كند ، از حق متناظر برخوردار است.
هنگامی که در صورت طلاق نیاز به پرداخت هزینه نگهداری دارید
در برخی موارد ، الزام به پرداخت نفقه پس از فسخ نکاح ثبت شده بوجود می آید. دلایل پرداخت نقدی مربوطه با دلایل فوق برای دریافت مستقیم پول در ازدواج تکرار می شود. یک شرط مهم برای تشخیص صلاحیت تضمین توصیف شده در همه موارد ، درآمد کافی پدر کودک است که باید علاوه بر پرداخت نفقه ، بلکه از مادر نیز حمایت کند.
مبالغ ثابت پرداختی برای مادر از نظر قانونی تعیین نشده است ، همسران می توانند به طور مستقل آنها را تعیین كنند ، كه توافق نامه خاصی منعقد می شود. اگر چنین توافقی وجود نداشته باشد ، بنابراین میزان نگهداری توسط دادگاه بر اساس مطالعه همه شرایط ، از جمله وضعیت مالی هر یک از همسران ، تعداد فرزندان ، امکان اشتغال ، منابع درآمد تعیین می شود. در این حالت می توان هزینه نگهداری را به میزان مشخصی تعیین کرد که هر ماه باید پرداخت شود.
