طبق فرهنگ لغت S. I. Ozhegova ، مهارت مهارتی است که توسط ورزش ، عادت حاصل می شود. مردم اغلب به مهارت هایی که در زندگی روزمره استفاده می کنند فکر نمی کنند. با این حال ، تا آنجا که به حرفه مربوط می شود ، مسئله مهارت اساسی است.
یک کارمند باید چه کاری انجام دهد؟ چه چیزی باید آموزش داده شود؟ چه چیزی اختیاری است و چه چیزی لازم است؟ و اینکه دقیقاً یک مهارت چیست؟ این سوالات اغلب با کارفرما روبرو می شوند. در واقع به نظر می رسد ساده در نگاه اول ، کاملاً پیچیده هستند. مهارت های یک کارمند به مهارت های سخت و نرم تقسیم می شود. به طور نسبی ، شرایط سخت ، رفتار نرم است. مهارتهای سخت ترکیبی از ابزارها و اقدامات است که عوامل تعیین کننده آنها زمینه قابل پیش بینی هستند. ارزش آنها در این واقعیت نهفته است که با همان عملکردها ، مجری در همان محیط قرار می گیرد. چنین مهارتهایی توسط کارگری که در همان دستگاه کار می کند ، یک وکیل یا یک اقتصاددان که روز به روز همان کار را انجام می دهد ، وجود دارد. مهارت های آنها تا زمانی که زمینه تغییر نکند ، مایع باقی می ماند (ماشین جدیدی به کارگر داده می شود و به دلیل تغییر در قانون ، وکیل باید دوباره آموزش ببیند). مهارت های نرم مهارت هایی هستند که کاربرد آنها بسته به زمینه تغییر می کند. به عنوان یک قاعده ، مهارت های نرم دو مهارت را مشخص می کند - مهارت های ارتباطی و مهارت های تصمیم گیری. نمونه ای از چنین مهارتی توانایی برقراری ارتباط با مشتریان و شرکا است. برخی از آنها به یک رویکرد ظریف نیاز دارند ، برخی دیگر از قبل با همه شرایط موافقت می کنند. کارمند بسته به شخصیت و روحیه فرد مکالمه ارتباط خود را با مشتری (شریک زندگی) برقرار می کند.لزوم کسب مهارت های مختلف برای یک شخص از هر حرفه غیرقابل انکار است. به دست آوردن مهارت های سخت ، به اصطلاح ، با آموزش ، تمرین همان اقدامات مشروط می شود. کسب مهارتهای نرم از طریق آموزشها انجام می شود. تا به امروز ، تحقیقات زیادی در زمینه روانشناسی رابطه انجام شده است. بر اساس این مطالعات ، برنامه های آموزشی مختلفی برای توسعه مهارت های نرم تدوین شده است.
