هنگام محاسبه حقوق بازنشستگی یا مزایا ، مدت خدمت کارمند (بیمه ، نیروی کار ، عمومی) را محاسبه کنید. هنگام تعیین آن ، طبق قانون فدرال راهنمایی شوید. سوابق کار ، قرارداد کار و سایر اسنادی که نشان دهنده انجام وظایف شغلی کارمند است ، اثبات قدمت است.
ضروری است
- - تقویم های سال ، از لحظه شروع کار کارمند ؛
- - ماشین حساب؛
- - دفتر کار ، قراردادها.
دستورالعمل ها
مرحله 1
طول خدمت شامل تمام دوره های کاری است که کارفرما حق بیمه به صندوق های مربوطه تعلق گرفته است. با استفاده از دفتر کار متخصص یا قراردادهای کار (سایر توافق نامه ها ، قراردادها) ، تاریخ پذیرش و اخراج از یک یا شرکت دیگر را یادداشت کنید. به عبارت دیگر ، تاریخ ، ماه ، سال دوره های اشتغال در سازمان ها را بنویسید.
گام 2
با استفاده از تقویم ، تعداد روزهای کل دوره کاری را برجسته کنید. اگر فقط یک ماه در قرارداد یا دفتر کار نوشته شده است ، روز پانزدهم این ماه را در نظر بگیرید. وقتی فقط سال در سند پشتیبان ذکر شده است و روز ، ماه وارد نشده است ، اول جولای را بپذیرید.
مرحله 3
خلاصه روزهای تقویم بین یکدیگر برای تمام دوره های کار کارمند. نتیجه مجموع روزهای کار کارمند است.
مرحله 4
سالهای کامل را به میزان دریافتی برجسته کنید. توصیه می شود 360 روز تقویمی برای آنها اختصاص دهید.
مرحله 5
تعداد ماههای کامل تجربه بیمه را تعیین کنید. آنها باید به مدت 30 روز تقویمی مصرف شوند.
مرحله 6
بنابراین ، شما برای همه دوره های فعالیت کار متخصص دوره تجربه بیمه را دریافت می کنید. به عنوان مثال باید به این شکل باشد: "15 سال 3 ماه و 14 روز".
مرحله 7
اگر مدت زمان خدمت را برای محاسبه مزایای مرخصی استعلاجی تعیین می کنید ، باید از زمان استخدام کارمند تا تاریخ واقعی محاسبه طول کار ، کار در شرکت شما باشد.
مرحله 8
در حال حاضر ، یک سیستم تجربه تجمعی وجود دارد. برای کارمندی که قبل از 01.01.2002 فعالیت شغلی تأییدشده داشته باشد ، دوره های آموزش خود را در یک م educationalسسه آموزشی ، مراقبت از کودک تا سه سال ، مراقبت از کودک معلول تا 14 سال و موارد دیگر را شامل کنید توسط قانون تنظیم می شود. برای دوره کار یک کارمند پس از 2001-31-12 ، طول مدت خدمت را بر اساس هنجارهای مقرر در قانون فدرال شماره 255 محاسبه کنید.
