کارمندی که حقوق خود را نمی داند ، با اخراج ممکن است مرتکب اشتباهات فاحشی شود و در نتیجه ، پولی را که طبق قانون به او تعلق می گیرد ، دریافت نکند. با این حال ، برای انتخاب بهترین لحظه برای ترک ، باید نه تنها از قانون کار ، بلکه از مشخصات یک سازمان خاص نیز آگاهی داشته باشید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اجازه ندهید کارفرمای شما شما را گیج کند ، در صورت تمایل به ترک کار شما را مجبور به ماندن در محل کار خود می کند. بعضی اوقات مدیریت به عمد روند کار را به تأخیر می اندازد و تلاش می کند راهی پیدا کند که یک کارمند را تا آنجا که ممکن است برای خودش سودآور باشد از کار اخراج کند: به عنوان مثال او را از پاداش شایسته محروم کند و غیره. اگر از پذیرش درخواست خودداری کردید ، آن را از طریق پست سفارشی ارسال کنید یا از شاهدان دعوت کنید که تأیید می کنند شما را به زور در محل کار خود نگه داشته اند.
گام 2
فقط وقتی کار دیگری یا حداقل یک روش موقت اضافی برای کسب درآمد دارید ترک کنید. ترک هیچ برنامه ای از سازمان برای آینده بی فایده است. حتی قبل از اقدام به جستجوی مکان جدیدی بپردازید ، اما تبلیغ نکنید تا در موقعیت ناخوشایندی قرار نگیرید. وقت خود را بگذارید تا بدون معاش نمانید. اما دریغ نکنید ، زیرا باید از قبل کارفرمای خود را در مورد ترک اخطار دهید.
مرحله 3
مشخصات سازمانی را که در حال حاضر در آن کار می کنید در نظر بگیرید تا بهترین زمان برای ترک آن را پیدا کنید. به عنوان مثال ، اگر به دلیل مشخصات شغلی خود بیشترین حقوق را در تابستان دریافت می کنید و تا زمستان حقوق به طور قابل توجهی کاهش می یابد ، اوایل پاییز این کار را ترک کنید. همچنین بر زمان پرداخت پاداش ، پاداش و غیره تمرکز کنید: ارزش آن را دارد که پس از دریافت آنها ، و نه قبل از آن ، ترک کنید. به صداقت کارفرما اعتماد نکنید.
مرحله 4
سودآورترین راه را برای ترک انتخاب کنید. گزینه های اصلی ، به عنوان یک قاعده ، دو مورد هستند: خود به خود و با توافق طرفین. در حالت اول ، می توانید درخواست خود را تا زمان خاتمه قرارداد کار پس بگیرید و اگر مدیر شما را در سمت خود ارتقا داد یا حقوق شما را افزایش داد ، در آنجا بمانید. با این حال ، پس از اخراج ، شما فقط یک تسویه حساب دریافت خواهید کرد. در حالت دوم ، شما همچنین می توانید طلاق اضافی بپردازید ، که مبلغ آن گاهی اوقات قابل توجه است.
