هر دانشجوی حقوق با مفهوم روش ضروری تنظیم قانون روبرو شده است ، اما بسیاری از افراد نمی دانند که اصل این روش چیست و چه ویژگی های متمایزی دارد.
روشهای تنظیم قانون به عنوان عنصری برای تثبیت روابط اجتماعی و حقوقی
روابط اجتماعی و حقوقی به طور مداوم در توسعه پویا است. هر دقیقه در جهان ، ارتباطات مختلفی بین موضوعات حقوقی بوجود می آید ، تقویت و از بین می رود. برای کسی پوشیده نیست که چارچوب هرگونه رابطه با برخی هنجارها برقرار می شود. روابط حقوقی در این مورد نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
در حقوق ، مفهوم روش تنظیم قانونی تصویب می شود ، محتوای آن از هنجارهای خاصی مربوط به شاخه خاصی از قانون تشکیل شده است. دو روش اصلی تنظیم قانونی وجود دارد: روش اختیاری و اجباری. هر دو روش در همه شاخه های قانون استفاده می شود ، اما در جایی اصلی غالب است ، و در جایی دیگر ضروری است.
به طور خلاصه در مورد روش تمایل
روش اختیاری برای هماهنگی اقدامات افراد مختلف طراحی شده است ، بدون اینکه مستقیماً آنها را ملزم به انجام عملی کند. ویژگی بارز این روش این است که افراد روابط حقوقی با یکدیگر برابر هستند ، یعنی جنبه ای از قدرت و تبعیت در رابطه وجود ندارد. روش تصرفی اغلب در شاخه هایی از قانون مانند قانون مدنی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین ، یک بخش جدایی ناپذیر از روابط حقوق مدنی قراردادهای مختلفی است که وجود آنها برای هماهنگی اقدامات و اهداف افراد خاص طراحی شده است. روش خلاصه در اینجا نوعی تنظیم کننده برای تنظیم قرارداد و جنبه هایی است که در آن مشخص نشده است.
اقتدارگرایی روش ضروری تنظیم قانونی
روش اجباری روش خاصی از تبعیت است که چارچوب روشنی را برای روابط حقوقی مجاز ایجاد شده با هنجارهای الزام آور و منع كننده تعیین می كند.
ماهیت این روش در عدم امکان انتخاب جایگزین گزینه قابل قبول رفتار نهفته است. انتخاب یک رفتار خاص ممکن نیست زیرا توسط یک چارچوب قانونی مشخص به عنوان یک ممنوعیت یا تعهد تنظیم می شود. افراد روابط حقوقی فقط می توانند این دستورالعمل ها را انجام دهند ، زیرا فرار از آنها تحمیل مسئولیت است. این امر منجر به تفاوت اصلی بین روشهای اجباری و تصرفی می شود. امر ضروری هر آنچه را که قانون مجاز دانسته است منع می کند ، در حالی که اختیار گرایانه ، برعکس ، هر آنچه را که منع قانونی ندارد ، مجاز می داند.
روش اجباری تنظیم قانونی ، پیش از هر چیز برای شاخه های حقوق عمومی ، که به عنوان مثال شامل قانون اساسی و اداری است ، مشخصه است.
بنابراین ، با جمع بندی موارد بالا ، ویژگی های اصلی روش اجباری را برجسته می کنیم:
- این در هنجارها-منع ها و هنجارها-تعهدات بیان می شود.
- این قانون در مقررات مربوط به اختیارات برخی از افراد و مسئولیت های دیگران تنظیم شده است.
- این امر مبتنی بر اجبار دولتی است که توسط مقامات مختلف ایالتی انجام شده است.
- عدم رعایت هنجارهای مقرر تحمیل اجباری مسئولیت است.
