برای ایجاد صدمه متوسط به سلامتی در صورت داشتن قصد یا در حالت اشتیاق ، مجازات می تواند به صورت حبس ، محدودیت آزادی ، کار اجباری یا اصلاحی اعمال شود. در صورت وجود علائم واجد شرایط ، مجازات به طور قابل توجهی سخت می شود.
قانون جنایی ، صدمات متوسط به سلامتی را فقط در مواردی که عمل معین یا عمدی مرتکب شده باشد ، جرم می داند. در عین حال ، این جرم جدی است ، زیرا باعث یک اختلال سلامتی طولانی مدت در قربانی ، ناتوانی می شود. به همین دلیل مجازات مربوط به حبس واقعی برای مدت معینی می تواند برای وی تعیین شود. اگر صدمه معمولي به صدمه به سلامت بدون هيچ علائم واجد شرايطي وارد شود ، دادگاه مي تواند محروميت يا محدوديت آزادي ، كار اجباري را صادر كند. در همه موارد ، مدت مجازات مربوطه تا سه سال خواهد بود. گزینه دیگر دستگیری متهم تا شش ماه است.
چه موقع می توان مجازات شدیدتری وضع کرد؟
در صورت آشکار شدن علائم اضافی در حین ارتکاب عمل ، درجه مسئولیت در برابر ایجاد عمدی آسیب متوسط به سلامت انسان ممکن است افزایش یابد. چنین علائمی می تواند تحمیل چنین صدمه ای به دو نفر ، تعداد بیشتری از افراد ، یک قربانی صغیر یا درمانده ، وجود انگیزه های اولیگان ، ارتکاب جرم به عنوان بخشی از یک گروه قبلاً توطئه شده از افراد ، شرایط دیگر باشد. در این حالت ، تنها نوع مسئولیت ممکن ، حبس واقعی است که حداکثر تا پنج سال است. هیچ نوع مجازات جایگزین و ملایمی در حضور علائم واجد شرایط تعیین نمی شود.
هنگام شناسایی حالت اشتیاق چه مجازاتی به دنبال خواهد داشت؟
اگر متوسط آسیب به سلامتی توسط متهم ایجاد شده باشد ، كه هنگام ارتكاب جرم ، به دلیل هرگونه اقدام شخص قربانی ، دچار هیجان عاطفی شدیدی (اشتیاق) شده است ، مجازات به میزان قابل توجهی تخفیف می یابد. حالت اشتیاق بر اساس شهادت شهادت ، معاینات پزشکی و سایر شواهد ثابت می شود. در این حالت ، ممکن است به فرد مقصر ، حبس ، کار اصلاحی ، کار اجباری ، محدودیت آزادی اختصاص یابد. مدت هر یک از انواع مسئولیت تعیین شده نمی تواند بیش از دو سال باشد و دادگاه به طور مستقل مجازات ویژه ای را بسته به شرایط شناسایی شده در ارتکاب جرم تعیین می کند.
