اگر عده ای در آن نزدیکی نباشند و مسیر واگن کاملاً نمایان باشد ، یک عابر پیاده می تواند از جاده خارج از محل عبور عابر پیاده عبور کند. متأسفانه ، این قوانین اغلب نقض می شوند.
واقعیت تلخ
اکثریت قریب به اتفاق عابران پیاده با راحتی خود از جاده عبور می کنند ، اغلب بر خلاف عقل سلیم و نادیده گرفتن امنیت خود است. طبق پلیس راهنمایی و رانندگی روسیه برای 4 ماه سال 2014 ، 7482 عابر پیاده در یک تصادف زخمی شدند ، 1288 نفر از آنها جان خود را از دست دادند.
در صورت برخورد با عابر پیاده ، حتی از تقصیر خود عابر پیاده ، راننده عواقب طولانی و ناخوشایندی را در پی خواهد داشت.
مسئولیت کیفری
اول از همه ، افسران پلیس برای حل مسئله آغاز پرونده جنایی ، بررسی تصادف را آغاز می کنند. بررسی در دو جهت انجام می شود:
1. ایجاد امکان جلوگیری از برخورد با عابر پیاده در مورد خاص. آیا تخلفی توسط راننده مقررات راهنمایی و رانندگی صورت گرفته است. قابلیت سرویس فنی وسیله نقلیه در زمان برخورد.
تمرین نشان می دهد که هر فرصتی برای جلوگیری از برخورد به عنوان نقض قوانین راهنمایی و رانندگی توسط راننده تفسیر می شود.
اگر در حین بررسی ، بی گناهی کامل راننده ثابت شود ، راننده به هیچ عنوان مسئولیت کیفری یا اداری ندارد.
2. شدت صدمه ای که به سلامتی عابر پیاده وارد شده است.
اگر عابر پیاده آسیب جدی دید یا فوت کرد ، این یکی از دلایل مسئولیت کیفری است. آسیب جدی نوعی بیماری است که مرگ یا ناتوانی طولانی مدت و / یا دائمی را تهدید می کند. شدت آن با معاینه پزشکی قانونی تعیین می شود. اگر در معاینه خسارت شدت متوسط یا سبک تشخیص داده شود ، در این صورت شروع پرونده جنایی رد می شود ، حتی اگر راننده مقصر باشد و مواد برای رسیدگی به امور اداری به دادگاه منتقل می شود.
حداکثر مجازات در این گونه موارد حبس تا 9 سال و محرومیت از حقوق تا 3 سال است.
مجازات اداری
اگر فرد آسیب دیده از شدت متوسط یا صدمه جزئی به سلامتی آسیب دیده باشد ، در این صورت دادرسی اداری علیه راننده ای که به او برخورد کرده اعمال می شود. بسته به میزان گناه و خسارت وارده ، دادگاه می تواند از 2500 تا 25000 روبل جریمه نقدی و از حق رانندگی وسایل نقلیه برای مدت 1 تا 2 سال محکوم کند.
مسئولیت مدنی
صاحب وسیله نقلیه صاحب منبع افزایش خطر است ، از این نظر مسئولیت مدنی کامل را در قبال خسارات وارده در حین کارکرد وسیله نقلیه بر عهده دارد. به این معنی که ، صرف نظر از تقصیر تصادف از سوی تقصیر ، مالک وسیله نقلیه باید هزینه های درمان (و / یا مراسم خاکسپاری) ، لباس آسیب دیده و سایر خسارات مادی را جبران کند. اگر در طی مراحل ، مالک وسیله نقلیه اثبات کند که این آسیب در اثر فورس ماژور یا به قصد قربانی ایجاد شده است ، دادگاه می تواند از جبران خسارت معاف شود.