مشروع در ترجمه از لاتین به معنای "حلال" ، "حلال" است. این اصطلاح بیانگر موافقت مردم با دولتی است که در کشور عمل می کند وقتی این کشور حق خود را برای تصمیم گیری مهم بدون هیچ گونه اجباری تشخیص دهد.
علاوه بر این ، مفهوم "مشروعیت" معنای سیاسی و حقوقی دارد ، به معنای نگرش مثبت شهروندان ، گروه های بزرگ اجتماعی (از جمله گروه های خارجی) به نهادهای قدرت سیاسی فعال در هر ایالت خاص ، و به رسمیت شناختن مشروعیت وجود آنها
مشروعیت در تشخیص داوطلبانه قدرت در کشور توسط مردم بیان می شود. مردم موافقت می کنند که چنین قدرت را تسلیم کنند ، زیرا آنها آن را مقتدر می دانند ، تصمیماتی که می گیرد عادلانه است و نظم حکومتی که در این ایالت شکل گرفته بهترین حالت در حال حاضر است. طبیعتاً در هر کشوری شهروندانی که قوانین را زیر پا می گذارند وجود داشته و دارند. که با دولت فعلی و دستور اداره آن مخالف هستند و با آن مخالفت می کنند. هیچگاه نمی توان به حمایت مطلق دست یافت و این ضروری نیست. اگر مقامات از طرف اکثریت افراد جامعه حمایت شوند ، مشروع شناخته می شوند.
مشروعیت اعتماد به نفس توده ها ، پذیرش قدرت آنها از طریق منشور آگاهی عمومی و توجیه اقدامات آن از دیدگاه اخلاقی است. شهروندان تأیید خود را از مقامات بر اساس ایده های خود در مورد خوب ، عدالت ، اخلاق ، عدالت ، عزت و وجدان ابراز می کنند. مشروعیت اطاعت بدون زورگویی را تضمین می کند و اگر در صورت دستیابی به زور مجاز باشد ، این توجیه چنین اقداماتی است.
انواع مشروعیت زیر متمایز می شوند: سنتی ، کاریزماتیک و عقلی.
مشروعیت سنتی بر اساس اعتقاد جامعه به اجتناب ناپذیری و ضرورت تسلیم در برابر دولت فعلی شکل می گیرد ، که با گذشت زمان به مقام عرف ، سنت تسلیم در برابر قدرت دست می یابد. این نوع مشروعیت ذاتی انواع وراثتی دولت است ، به عنوان مثال یک پادشاهی.
مشروعیت کاریزماتیک در نتیجه ایمان شکل گرفته مردم و به رسمیت شناختن خصوصیات برجسته یک رهبر سیاسی واحد شکل می گیرد. این تصویر که از ویژگی های استثنایی انسانی (کاریزما) برخوردار است. توسط جامعه به کل سیستم قدرت سیاسی منتقل می شود. اقتدار رهبر بدون قید و شرط توسط توده های مردم پذیرفته می شود. این نوع مشروعیت در بیشتر موارد در طی انقلاب ها ، هنگامی که آرمان های قبلی از هم گسیخته می شود ، بوجود می آید. مردم ، که نمی توانند به هنجارهای قبلی اعتماد کنند ، ایمان به یک رهبر را با امید به آینده ای روشن تر مرتبط می کنند.
مشروعیت عقلانی در شرایطی بوجود می آید که جامعه عدالت ، مشروعیت آن رویه های دموکراتیک را که سیستم قدرت سیاسی بر اساس آنها شکل گرفته ، به رسمیت بشناسد. این نوع به دلیل درک آگاهانه هر یک از اعضای جامعه از وجود منافع شخص ثالث متولد می شود ، که در نهایت نیاز به ایجاد قوانین رفتاری را نشان می دهد ، رعایت آنها دستیابی به اهداف خود را امکان پذیر می کند.