اکنون ، در زمان بحران و تغییر نسل ، مسئله کاهش بیکاری بیش از هر زمان دیگری ضروری است. دولت در این مورد چه کاری باید انجام دهد؟ مجموعه خاصی از وظایف برای تنظیم مشکل بیکاری وجود دارد.
ضروری
- - یارانه از بودجه
- - سرمایه گذاری خارجی.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با تحریک انتقال شرکت ها و شرکت ها به پاره وقت و هفتگی ، تقاضای موجود برای نیروی کار را توزیع کنید. در این حالت ، این سازمان ها باید تخفیف مالیاتی دریافت کنند تا هزینه جذب کارگران جدید جبران شود.
گام 2
یارانه های اضافی برای نیروی کار از بودجه سازمان های کارگری ایجاد کنید. این می تواند در قالب اعتبارات دولتی برای دستمزد کارگران اضافی استخدام شده انجام شود.
مرحله 3
با کاهش سن بازنشستگی قانونی ، میزان نیروی کار واقعی را کاهش دهید. این می تواند انگیزه ای برای توسعه خدمات بازآموزی و توسعه حرفه ای پرسنل باشد.
مرحله 4
مشاغلی را فراهم کنید که طبق کار شما پرداخت نکنند اما به نفع عموم مردم باشد. این شامل کار در مورد حفاظت از محیط زیست است.
مرحله 5
به سراغ ساختن یک سیستم مشارکت اجتماعی بروید که متشکل از سازوکار توافق سه جانبه باشد (دولت - سازمان های صنفی - کارفرمایان) این برای کاهش دستمزد ضروری است. از طرف دیگر ، منطقی است که از کارفرمایان وجوهی که برای دستمزد یارانه می گیرند ، مالیات بگیریم و از آن برای تحریک اشتغال استفاده کنیم.
مرحله 6
اشتغال را از طریق سرمایه گذاری خارجی گسترش دهید. به طور کلی ، سرمایه گذاری در تجهیزات جدید فن آوری و بازسازی شرکت ها موجب صرفه جویی در نیروی کار خواهد شد. همچنین ، همه اینها به ایجاد مشاغل اضافی کمک می کند.
مرحله 7
از طریق تغییرات ساختاری در صنعت دفاع ، تعداد بیکاران را به میزان قابل توجهی کاهش دهید. حتی تثبیت این مجموعه مهم نیز به عادی سازی بازار کار کمک خواهد کرد.
