این نظر وجود دارد که درمانگران پزشکانی هستند که تخصص خاصی ندارند و فقط مشخصات عمومی دارند و فقط می توانند مشکل را شناسایی کرده و بیمار را برای معالجه بیشتر به متخصص باریکتر بفرستند. این طور نیست: درمانگران می دانند چگونه بسیاری از بیماری های داخلی را درمان کنند ، آنها فقط روی روش های غیر جراحی درمان تمرکز می کنند. درمانگران باید در تشخیص ، پیشگیری از بیماری و توانبخشی پس از بیماری تبحر داشته باشند.
درمانگران
رشته علوم پزشکی به نام درمان بیماری های اندام های داخلی را بررسی می کند ، که عمدتا بر علل رشد ، تشخیص ، پیشگیری و درمان غیر جراحی آنها متمرکز است. این می تواند بیماری های سیستم های مختلف بدن باشد: تنفسی ، گوارشی ، قلبی عروقی ، ادراری و غیره. درمانگران را می توان پزشکان چند رشته ای نامید ، زیرا آنها مجبورند با بیماری های مختلفی دست و پنجه نرم کنند ، اما این بدان معنا نیست که آنها در برخی مناطق مهارت کافی ندارند.
درمانگران متخصص تشخیص عالی هستند ، آنها اولین کسی هستند که علل بیماری ها را شناسایی می کنند. آنها شکایات بیمار را مطالعه می کنند ، وضعیت عمومی وی را بررسی می کنند ، تاریخچه پزشکی را دنبال می کنند ، تمام اطلاعات لازم را برای تشخیص صحیح جمع آوری می کنند و شروع به درمان می کنند. بسته به شکایت و مشاهدات ، آنها در مورد اقدامات بعدی تصمیم می گیرند: آیا گذراندن آزمایشات لازم است ، معاینه انجام می شود ، به یک پزشک بسیار متخصص مراجعه می کنید که قبلا با یک مشکل خاص کار می کند.
حوزه فعالیت گسترده درمانگر تقاضای این حرفه را توضیح می دهد. متخصصان باریک وقت ندارند که هر مشکل کوچکی را بررسی کنند و سپس تصمیم می گیرند که آیا این موضوع به رشته وی تعلق دارد یا خیر. بنابراین ، شما قبل از مراجعه به یک پزشک "جدی تر" نباید مراجعه به یک درمانگر را یک تشریفات غیر ضروری در نظر بگیرید. در بسیاری از موارد ، روش های خاصی از درمان یا مداخله جراحی مورد نیاز نیست و یک یا دو مشاوره با یک درمانگر صالح برای بیمار کافی است.
مراجعه به یک درمانگر
در بسیاری از شرایط مراجعه به درمانگر ضروری است. اولاً ، اگر دچار هرگونه مشکل سلامتی هستید ، که نمی توانید علل آن را تعیین کنید ، و همچنین نمی دانید که با کدام سیستم داخلی مرتبط هستند. به عنوان مثال ، کاهش وزن شدید ، سردرد ، درجه حرارت پایین بدن ، خستگی مداوم و موارد دیگر. در این حالت ، درمانگر تمام علائم را مطالعه می کند ، معاینه اولیه می کند ، نتایج آزمایش را بررسی می کند و در مورد درمان لازم تصمیم می گیرد. این می تواند شامل هر دو روش دارویی و غیر دارویی باشد - به عنوان مثال ، رعایت رژیم روزانه ، ورزش ، رژیم غذایی.
ثانیاً ، مراجعه به درمانگر در مواردی که استعداد ابتلا به هر بیماری وجود داشته باشد ، هنگامی که باید بطور ویژه سلامتی خود را کنترل کنید یا در هنگام توان بخشی پس از یک بیماری جدی ، مطلوب است. پزشک در مورد اقدامات یا روشهای پیشگیری برای کمک به بهبودی شما را راهنمایی خواهد کرد.
