یونان باستان یک کشور منحصر به فرد بود و مجموعه ای از ایالت های شهر بود. و دموکراسی باستانی ایجاد شده در اینجا نیز ویژگی های ذاتی آن را به همراه دارد. دموکراسی سابقه طولانی دارد و مشخصه آن عمدتاً توسعه تمدن غربی است که وارث سنت های رومی ، یونانی و یهودی-مسیحی است.
ظهور دموکراسی در یونان باستان
در مرحله اوج خود ، تاریخ یونان با کشمکش بین دولت های دموکراتیک و الیگارشی مواجه بود ، این امر در رقابت بین آتن و اسپارتا آشکار شد. دموکراسی سپس یک سیستم حاکمیت مستقیم بود که در آن مردم آزاد بدون یک سیستم حکومتی به یک قانونگذار جمعی تبدیل می شدند. این به دلیل کوچک بودن کشور یونان باستان است که یک شهر و یک منطقه روستایی بود ، تعداد ساکنان بیش از 10 هزار نفر نبود. تفاوت ویژه ای بین دموکراسی باستان در نگرش به برده داری بیان می شود ، این شرط لازم برای آزادی شهروندان از کار سخت جسمی است. امروز این وضعیت توسط دموکرات ها به رسمیت شناخته نشده است.
پولیس باستان بر اساس اصول جوامع مدنی ، سیاسی و مذهبی منفرد شکل گرفته است. مالکیت جمعی زمینی که فقط شهروندان کامل به آن دسترسی داشتند ، در مرکز زندگی جامعه قرار داشت. جنگجویان از شبه نظامیان شهر دارای حقوق سیاسی و اقتصادی بودند. وحدت حقوق و وظایف رزمندگان - زمینداران منجر به عدم مبارزه برای نمایندگی سیاسی شد ، بنابراین دموکراسی فقط مستقیم بود. در همان زمان ، دایره شهروندان تمام عیار عملاً گسترش نیافت ، در آتن حقوق مدنی در اختیار متحدان قرار نگرفت و روم فقط در زمان وجود امپراتوری شروع به معرفی چنین روشی کرد.
شورای ملی و دادگاه مردم به عنوان نهادهای دموکراسی در یونان
در آتن ، جایی که مجامع ملی نمونه ای از دموکراسی پلیس بود ، هر 10 روز یکبار شهروندان کامل گرد هم می آمدند. لیست مسائلی که در این نشست باید حل شود شامل انتخاب مقامات ارشد ، روش هزینه كردن بودجه از خزانه شهر ، اعلان جنگ و انعقاد صلح بود. فعالیت اداری یا طبق معیارهای امروز - قدرت اجرایی در آتن متعلق به شورای 500 بود و در رم ، در شرایط خطر خارجی یا جنگ داخلی ، قدرت به دیکتاتور منتقل شد ، اما وی بیش از شش ماه صاحب آن نبود.
یک نهاد به همان اندازه مهم دموکراسی یونان باستان ، دادگاه خلق بود که به گفته ارسطو ، پس از تقویت ، به آتن در ایجاد دموکراسی کمک کرد. در زمان پریکلس ، که "عصر طلایی" دموکراسی آتنی قلمداد می شود ، سالانه 6 هزار قاضی به دادگاه خلق انتخاب می شوند.
دموکراسی مستقیم در یونان باستان
دموکراسی مستقیم در جنین در جوامع بدوی دوره قبیله ای وجود داشت. این بارزترین شکل سازماندهی جامعه سیاسی است. افلاطون و ارسطو ، در نوشته های خود در مورد نظریه سیاست ، دموکراسی را به عنوان یکی از مکانهای اصلی در میان پنج یا شش نوع دولت قرار داده اند.
هر شهروند دولت-شهر می تواند در تصمیم گیری مهم برای کل جامعه شرکت کند. تعداد کمی از شهروندان می توانند یکی از پستهای منتخب بسیاری را در زندگی خود به خود اختصاص دهند. بنابراین فعالیت بالای جمعیت از مزایای دموکراسی باستان است. بسیاری از آنها درگیر زندگی سیاسی هستند و همچنین در فرآیندهای مدیریت نیز نقش دارند. اندیشمندان مدرن از این نوع دموکراسی مستقیم به عنوان شکل ایده آل دولت تعریف شده اند.
