حقوق مدنی و اداری شاخه های مستقلی از حقوق هستند. آنها از نظر ثبت نام املاک ، حقوق ، سازمان ها با یکدیگر در ارتباط هستند. در غیر این صورت ، آنها تفاوت اساسی با یکدیگر دارند.
در موضوع تنظیم
قانون مدنی بر اساس برابری طرفین ، مصونیت ناپذیری از اموال و عدم پذیرش مداخله در زندگی خصوصی ، روابط غیر مالکیت شخصی و شخصی را تنظیم می کند.
قانون اداری بر عملکرد افراد در زمینه های اجتماعی ، عمومی ، اقتصادی و سایر موارد زندگی حاکم است. هنجارهای قانون اداری روابط عمومی را در حوزه مدیریت عمومی تنظیم می کند.
با ترکیب شرکت کنندگان
قانون مدنی اصل عدم مداخله دولت در زندگی خصوصی را اجرا می کند. هر شخصی آزاد است که وارد روابط حقوقی مدنی شود. حتی کودکان خردسال نیز می توانند برای خرید کالاهای خرده فروشی معاملات قرارداد خرده فروشی منعقد کنند.
در روابط حقوق مدنی ، دولت به عنوان مالک املاک یا بنیانگذار ، دارای حقوق یکسان و دارای تعهدات مشابه سایر شرکت کنندگان عمل می کند.
در روابط اداری و حقوقی ، یکی از شرکت کنندگان همیشه کشوری است که توسط مقامات در سطوح مختلف نمایندگی می شوند ، که اجرای اقدامات هنجاری توسط شهروندان و سازمان ها را کنترل می کنند.
یک نمونه بارز از هنجارهای قانون اداری را می توان قوانین راهنمایی و رانندگی نامید ، که دقیقاً حقوق و تعهدات همه کاربران جاده را تنظیم می کند و همچنین یک سیستم مجازات متفاوت برای تخلفات را تنظیم می کند.
با روش تنظیم
قانون مدنی از روش هماهنگی و روش مقدماتی تنظیم روابط عمومی استفاده می کند. شرکت کنندگان در روابط حقوقی مدنی در برابر قانون برابر هستند ، از آزادی عمل برخوردار هستند و از استقلال مالکیت برخوردارند ، هنجارهای قانون مدنی گزینه هایی برای اعمال مشروع حقوق آنها را به آنها ارائه می دهد.
قانون اداری از یک روش اجباری و یک روش تبعی استفاده می کند: هنجارهای قانون اداری رفتار خاصی از شرکت کنندگان در روابط حقوقی را تجویز می کنند و در صورت نقض نظم پذیرفته شده ، دولت از طریق ارگان های خود مجازات را در قالب مجازات اعمال می کند جریمه ، محدودیت و محرومیت از هرگونه حقوق و آزادی. شرکت کنندگان در روابط اداری و حقوقی در ابتدا نابرابر هستند ، با نسخه هایی که باید دقیقاً دنبال شوند محدود می شوند.
با مجازات تخلفات
در قانون مدنی نیز محدودیت ها و ممنوعیت هایی وجود دارد ، اما هدف آنها حفاظت از حقوق و منافع سایر شرکت کنندگان است. در صورت نقض حقوق سایر شرکت کنندگان ، شخصی که باعث آسیب شده است ، در محدوده ضرر و زیان ناشی از آن مسئول خواهد بود. در قراردادها می توان جریمه و مجازات را به عنوان معیاری برای اطمینان از اجرای قرارداد اعمال کرد. مرتکبان این آسیب را داوطلبانه یا با حکم دادگاه جبران می کنند.
قانون اداری به طور گسترده ای از سیستم مجازات های اداری ، مانند جریمه نقدی ، محدودیت و محرومیت از هرگونه حقوق و آزادی تا زمان بازداشت اداری استفاده می کند. دادگاه ها و سایر مراجع مجاز قدرت مجازات را دارند.