هنگامی که چندین نفر مالک یک اموال ، یک چیز ، چنین املاکی هستند ، مالکیت مشترک این افراد است. این قانون دو حالت مالکیت مشترک را از هم تفکیک می کند: مالکیت مشترک ، بدون تخصیص سهام و مالکیت مشترک. به عنوان یک قاعده کلی ، در صورتی که امکان مالکیت مشترک مشترک توسط قانون پیش بینی نشده باشد ، مالکیت املاک مشترک است. و با این وجود ، مواردی که رژیم مالکیت مشترک است که در رابطه با املاک عمل می کند ، موارد بسیار رایج است: این اموال همسران است که به طور مشترک خریداری شده و آپارتمان های خصوصی شده (در مرحله اولیه خصوصی سازی بدون تعیین سهام مجاز بود) ، و همچنین دارایی اقتصاد دهقانان (مزرعه).
دستورالعمل ها
مرحله 1
قبل از تخصیص سهم از املاک مشترک ، لازم است ملک به حالت مالکیت مشترک منتقل شود. همسران می توانند این کار را انجام دهند ، به عنوان مثال ، با انعقاد یک توافق نامه قبل از ازدواج. و طبق قاعده کلی ماده 244 قانون مدنی فدراسیون روسیه (قانون مدنی فدراسیون روسیه) ، انتقال از رژیم مالکیت مشترک به رژیم مالکیت مشترک با توافق همه مالکان مشترک انجام می شود ، یا با تصمیم دادگاه ، بر اساس الزامی که توسط یک یا چند مالک مشترک بیان شده است.
گام 2
جدایی یک سهم از مالکیت مشترک مشترک ، به عنوان یک قاعده کلی ، با توافق همه مالکان مشترک انجام می شود (ماده 252 قانون مدنی فدراسیون روسیه). در برخی موارد ، تخصیص یک سهم به صورت غیرنظامی امکان پذیر است ، به عنوان مثال ، در یک خانه خصوصی ، می توانید یک ورودی جداگانه ایجاد کنید و فقط از بخشی از خانه استفاده کنید. در موارد دیگر ، تخصیص یک سهم در نوع غیرممکن است ، بنابراین ، سهم مالک تخصیص یافته می تواند توسط یک یا چند نفر از مالکان باقیمانده بازخرید شود.
مرحله 3
در صورت عدم توافق ، هر یک از شرکت کنندگان در مالکیت مشترک می توانند با تقاضای تخصیص سهم خود به دادگاه مراجعه کنند (ماده 252 قانون مدنی فدراسیون روسیه). در اینجا تقسیم پذیری یا تقسیم ناپذیری یک شی an در طبیعت نیز مهم خواهد بود. باید در نظر داشت که اگر در یک خانه خصوصی به عنوان مثال خانه خصوصی را ادامه دهیم ، در حقوق مالکیت مشترک سهام انتزاعی است ، به عنوان مثال به یک اتاق خاص یا بخشی از خانه گره نمی خورد ، بنابراین ، ممکن است اندازه چنین سهم ایده آل با سهم واقعی مطابقت نداشته باشد. سهم قابل انتخاب است. بگذارید بگوییم سهم مالکیت 50٪ است و اتاق و راهرو که واقعاً می تواند برای یک ورودی جداگانه اختصاص یابد ، فقط 40٪ از خانه را تشکیل می دهد. در چنین مواردی ، به منظور جبران نامتناسب بودن سهم واقعاً تخصیص یافته سهم شخص در حق مالکیت ، به مالک پرداختی پولی از دیگر مالکان (سایر) پرداخت می شود ، که سهم املاک واقعی آنها به دلیل چنین مبلغی افزایش یافته است. مالک عدم تناسب را می توان نه تنها با پول ، بلکه همچنین با جبران خسارت دیگر ، به عنوان مثال ، با دادن جایزه به صاحب محروم یک سوله یا ساختمان دیگر در خانه.
مرحله 4
اگر تخصیص سهمی در نوع غیرممکن باشد ، یک شرکت کننده در مالکیت مشترک حق دارد تقاضای پرداخت ارزش سهام خود را توسط سایر شرکت کنندگان داشته باشد. از طرف دیگر ، اگر سهم یک شرکت کننده ناچیز باشد و وی علاقه قابل توجهی در استفاده از مال مشاع نداشته باشد ، دادگاه می تواند سایر شرکت کنندگان در مال مشترک را ملزم به پرداخت غرامت به چنین شرکت کننده ای حتی در غیاب کند. از رضایت او از لحظه دریافت غرامت سهم خود در مال مشاع ، شخص حق سهیم شدن در مال مشاع را از دست می دهد.
