هر کارمندی که تحت قرارداد کاری کار می کند ، حق استراحت سالانه 28 روز تقویمی را دارد. وی این حق را پس از شش ماه خدمت مداوم بدست می آورد ، اما مرخصی می تواند زودتر اعطا شود - با توافق طرفین.
طبق قانون کار ، حقوق و دستمزد کارمندان بر اساس متوسط درآمد و طول خدمت دریافت می شود. مدت زمان استراحت مقرر برای یک سال تقویمی 28 روز است. این تعداد می تواند در بعضی موارد افزایش یابد ، که در قانون هنجاری نیز بیان شده است ، به عنوان مثال ، هنگام کار با شرایط کار مضر و خطرناک یا هنگام کار در شمال دور.
هنگام محاسبه طول مرخصی ، غیبت بدون دلیل کافی از تعداد کل ، زمان مراقبت از تعطیلات کسر می شود. هنگام محاسبه متوسط درآمد ، کمک های مادی ، پرداخت مرخصی استعلاجی و حقوق تعطیلات را از کل مبلغ کم کنید.
به عنوان یک قاعده ، کارفرما باید دو هفته قبل از شروع تعطیلات را به کارمند اطلاع دهد. مرخصی باید حداکثر سه روز قبل از عزیمت برای استراحت مقرر پرداخت شود. مالیات بر درآمد باید از میزان دستمزد تعطیلات به بودجه پرداخت شود - 13٪ ، که در دوره زمانی که کارمند به تعطیلات رفته است ، در نظر گرفته می شود.
اگر حقوق تعطیلات به موقع صادر نشود ، کارمند حق دارد خواستار تعویق مرخصی به زمان دیگر شود. اگر او این را نمی خواهد ، پس لازم است با بازرسی کار تماس بگیرید و بیانیه ای را با شکایت بنویسید. مدیر مجبور به پرداخت جریمه خواهد شد ، او همچنین موظف به پرداخت حق تعطیلات و سود عدم پرداخت شما خواهد بود که براساس نرخ بازپرداخت بانک مرکزی روسیه (قسمت 1/300) محاسبه می شود.
اگر کارمند از حق مرخصی چشم پوشی کند ، باید کل تعطیلات استفاده نشده را به وی جبران کنید. همچنین براساس سن بالا و میانگین درآمد محاسبه می شود. مبلغ غرامت پس از دریافت درخواست از کارمند پرداخت می شود. همچنین ، این پرداخت با اخراج کارمند پرداخت می شود ، در این حالت ، وجوه در آخرین روز کار صادر می شود.
