در طی فعالیت های تجاری خود ، مدیران گاهی اوقات با کارمندان قرارداد کاری معین منعقد می کنند ، یعنی چنین اسناد نظارتی که دارای اعتبار خاص هستند. چنین قراردادهایی منعقد می شود که استخدام کارمند برای مدت نامحدود غیرممکن باشد ، به عنوان مثال در مورد کار فصلی یا در غیاب کارمند اصلی (مرخصی زایمان).
دستورالعمل ها
مرحله 1
قرارداد کار برای مدت معین را به همان روشی که سند برای مدت نامحدود دارد تنظیم کنید. یعنی حتما مواردی مانند عملکرد کار ، برنامه (دائمی ، رایگان) ، حقوق ، ماهیت کار و سایر شرایط اجباری را مشخص کنید.
گام 2
مسلماً بدون مدت قرارداد نمی توان از چنین سندی صرف نظر کرد ، که ممکن است تعریف شود یا نشود. در حالت اول ، نباید بیش از پنج سال باشد ، می توان آن را در یک تاریخ خاص تنظیم کرد.
مرحله 3
در حالت دوم ، لازم است دلیلی که منجر به استخدام این کارمند شده است ذکر شود و بر این اساس ، بر اساس مهلت انجام کار ، به عنوان مثال ، در صورت معلولیت موقت. در قرارداد ، آن را به این صورت بنویسید: «قرارداد برای دوره معلولیت موقت مهندس I. I منعقد شد. ایوانوا مدت اعتبار سند نظارتی تا زمان بازگشت کارمند اصلی I. I تعیین می شود. ایوانوا ».
مرحله 4
ممکن است بعضی از آنها س aال داشته باشند: آیا پذیرش چنین کارمندی برای یک دوره آزمایشی امکان پذیر است؟ البته همه چیز به ماهیت کار بستگی دارد. به عنوان مثال ، هنگام درخواست کار فصلی ، ایجاد دوره آزمایشی غیرقانونی است و هنگام استخدام برای کار موقت (بیش از دو ماه) ، کارفرما حق استفاده از آن را دارد ، به جز برخی از گروه های کارگری - زنان باردار ، خردسالان و دیگران.
مرحله 5
باید در نظر داشت که هنگام انعقاد قرارداد کار به صورت معین ، باید اطلاعات مربوط به کار را در دفترچه کار وارد کنید ، همچنین ارائه مرخصی استحقاقی سالانه به روش مقرر ، یعنی حق استفاده کارمند تعطیلات پس از شش ماه تجربه کار مداوم بوجود می آید.
مرحله 6
در پایان قرارداد ، کارفرما باید حداقل سه روز قبل از اخراج کارگر را مطلع کند. پس از آن ، کارمند باید نامه استعفا را بنویسد ، و مدیر نیز به نوبه خود باید دستور تهیه کند.
