پاداش در قرارداد کار به دو روش اصلی قابل تجویز است. اولین مورد شامل تعیین معیارها و مبالغ پاداش به طور مستقیم در متن قرارداد است و دوم مراجعه به عمل حقوقی داخلی کارفرما که انگیزه های کارمندان را تنظیم می کند.
سازمان های مدرن جوایز را از چند جهت صادر می کنند و همه آنها قانونی نیستند. غالباً پاداش های کارفرما به هیچ وجه تنظیم نمی شوند و مدیر با صلاحدید خود انگیزه های پولی صادر می کند ، بدون اینکه آنها را به هیچ وجه در گزارش منعکس کند. در این حالت ، پاداش جزئی جدایی ناپذیر از حقوق و دستمزد نیست و کارمندان معیارهای روشنی برای پاداش و نتایجی که می توانند انتظار دریافت پاداش را داشته باشند ، نمی دانند. در چنین شرایطی نیازی به تجویز پاداش در قرارداد کار نیست ، زیرا ذکر آن س manyالات زیادی را ایجاد خواهد کرد. اگر این پاداش به طور سیستماتیک صادر شود و برای دریافت آن ، دستیابی به شاخص های خاصی ضروری است ، در این صورت می توان از دو روش رفع این پرداخت در قرارداد کار استفاده کرد.
روش 1: مراجعه به یک عمل حقوقی داخلی
این روش رایج ترین است و در شرکت هایی با تعداد زیادی کارمند و سیستم پاداش توسعه یافته استفاده می شود. در این حالت ، قرارداد کار به راحتی امکان دریافت پاداش توسط کارمند را ذکر می کند و همچنین به یک عمل حقوقی داخلی که سیستم پاداش را تنظیم می کند ، اشاره می کند. زیرا چنین عملی معمولاً مقرری در مورد پاداش یا مقرری در مورد پاداش است. این معمولاً معیارهای دریافت پاداش را تعیین می کند که در همه کارمندان یا گروه های کارمندان مشترک است. کارفرما باید در نظر داشته باشد که در این حالت ، پاداش بخشی از حقوق می شود که اگر کارمندان نتیجه مشخص را با کار خود ارائه دهند ، باید پرداخت شود. تأخیر یا عدم پرداخت پاداش در این حالت به معنای عدم پرداخت دستمزد است ، که مسئولیت آن ثابت شده است.
روش 2: معیارهای خاص پاداش در متن قرارداد
این روش شامل تعیین مقدار مشخصی پاداش برای کارمند است که می تواند در مبالغ ثابت یا سهم حقوق تعیین شود. همچنین معیارها و شرایط دریافت پاداش و سایر پارامترهای لازم برای کارفرما مستقیماً در قرارداد تعیین شده است. استفاده از این روش برای شرکت های کوچک ، کارآفرینان فردی ، که اقدام محلی جداگانه ای درباره پاداش ندارند ، معمول است. در سازمانهای بزرگ ، از این روش به ندرت استفاده می شود ، تنها استثنا the ایجاد شرایط ویژه برای یک کارمند خاص است که با مقررات عمومی پاداشهای تعیین شده در یک عمل داخلی متفاوت است.
