یک تصور غلط رایج وجود دارد که قرارداد کار رسمی خالی است و هیچ اهمیت عملی ندارد. آیا چنین است؟
در واقع ، این سند قوانینی را تعیین می کند که هم برای کارمند و هم کارفرما اعمال می شود. یک قرارداد کاری کاملاً فکر شده تضمین ثبات کار کل تیم به عنوان یک کل و پایه ای برای رشد شغلی و رفاه هر یک از کارمندان است.
چگونه می توان به درستی قرارداد کار تنظیم کرد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، به ساختار آن فکر کنید. معمولاً سند شامل یک قسمت مقدماتی و اصلی است که شامل چندین بخش است: "موضوع توافق نامه" ، "شرایط اجباری توافق نامه" ، "شرایط اضافی" و البته "بندهای نهایی" و "آدرس ها و جزئیات احزاب."
گام 2
سپس محتوای هر بخش را یادداشت کنید. در عین حال ، حتماً به خاطر داشته باشید که قرارداد نباید با قوانین موجود و اسناد محلی کارفرما مغایرت داشته باشد.
مرحله 3
در قسمت آب ، تعداد قرارداد کار ، مکان و تاریخ انعقاد آن ، نام کامل را ذکر کنید. کارمند و نام کارفرمای منعقد کننده این توافق نامه ، و همچنین اطلاعات مربوط به اسناد هویتی کارمند و اطلاعات مربوط به نماینده کارفرمایی که قرارداد را امضا کرده است.
مرحله 4
در بخش "موضوع توافق نامه" مشخصات عمومی توافق نامه را بنویسید.
مرحله 5
در مهمترین بخش "شرایط اجباری قرارداد" شامل محل کار کارمند ، وظایف شغلی وی با ذکر موقعیت و نوع خاص کار سپرده شده به کارمند است. در اینجا ، در صورت فوری بودن قرارداد ، تاریخ شروع کار ، مدت اعتبار آن و زمینه های انعقاد آن ، رژیم زمان کار ، اگر با رژیم کلی متفاوت است ، تاریخ شروع کار را مشخص کنید.
مرحله 6
شرایط اجرت ، پرداخت اضافی ، کمک هزینه های مختلف و مشوق ها ، ماهیت کار و شرایط بیمه اجتماعی ، جبران خسارت برای کارهای مضر و خطرناک را در صورت وجود ، حتماً ذکر کنید.
مرحله 7
"شرایط اضافی" نیازی به گنجاندن قرارداد نیست ، اما کلیه توافقات اضافی بین طرفین باید در اینجا گنجانده شود.
مرحله 8
2 قسمت آخر را تشکیل دهید ، در آنها شرایط حل اختلافات ، زمان لازم الاجرا شدن قرارداد ، تعداد نسخه های تنظیم شده و آدرس و مشخصات طرفین در آنها ذکر شده است.
