وصیت نامه یک معامله یک طرفه است. در محتوای آن ، به عنوان یک قاعده ، تمام خواسته های یک شخص در مورد سرنوشت املاک متعلق به او پس از عزیمت به دنیای دیگر به وضوح نشان داده شده است. به نظر می رسد که همه چیز ساده و روشن است. اما غالباً اتفاق می افتد که وراثی که به شدت با آخرین وصیت متوفی مخالف هستند ، با تمام توان در تلاشند تا وصیت نامه را باطل تشخیص دهند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
وصیت نامه ای که شرایط شما با آن موافق نیستید ، فقط در یک دادرسی قضایی می تواند بی اعتبار شناخته شود. این یک فرایند نسبتاً پیچیده است که اغلب به دلیل معاینات و بازرسی های مختلف به تأخیر می افتد. گاهی اوقات طرح دعوی برای به چالش کشیدن وصیت منجر به تشکیل پرونده جنایی می شود.
گام 2
اگر تصمیم دارید با درخواست بطلان وصیت نامه به دادگاه بروید ، به خاطر داشته باشید که این کار فقط توسط شخصی انجام می شود که در این سند حقوق و منافع مشروع وی نقض شده است. آنهایی که این شما هستید که باید چنین ادعایی ارائه دهید ، و نه همسایه ، آشنایان یا همکار کار خود. بعلاوه ، رسیدگی در مورد به چالش کشیدن وصیت فقط پس از گشودن ارث ، یعنی پس از مرگ خود موصی.
مرحله 3
دلایل مختلفی برای بی اعتبار بودن وصیت وجود دارد: اگر سند توسط شخصی تهیه شده باشد که توانایی درک اهمیت اقدامات خود یا مدیریت آنها را ندارد ، ذهنی غیرطبیعی؛ اگر اراده تحت فشار یا تأثیر فریب ، تهدید یا خشونت شخص دیگری صورت گرفته باشد. این وصیت نامه حتی اگر اجرای آن اجباری باشد ، در طی بیماری تهدید کننده زندگی یا به دلیل شرایط دشوار نوشته شده باشد ، قابل اعتراض است.
مرحله 4
نقض فرم تنظیم آن نیز مبنای سنگینی برای بی اعتبار بودن وصیت است. اولاً ، باید کتبی باشد ، حاوی تاریخ ایجاد و امضای شخصی خود موصی باشد. و ثانیا ، سند باید فقط توسط یک دفتر اسناد رسمی تأیید شود.
مرحله 5
دادگاه می تواند وصیت نامه را تا حدودی باطل تشخیص دهد. این امر معمولاً در صورتی اتفاق می افتد که شامل افراد واجد حق سهمی اجباری از ارث نباشد: اطفال خردسال و معلول موصی ، از جمله والدین خوانده ، معلول ، همسر و افراد وابسته متوفی.
