این بدان معنا نیست که ثبت رسمی روابط در اداره ثبت برای جامعه مدرن محبوب است. این که آیا مسئله زندگی مشترک است ، که نه تنها تعدادی از ویژگی های مثبت ، بلکه یک اشکال قابل توجه را نیز فرض می کند. اشتراک در یک ازدواج مشترک قانون مشترک می تواند یک کار ترسناک باشد.
بسیاری از مردم از تعهداتی که همراه با امضای ازدواج به شخص تحمیل می شود می ترسند. با توجه به این موضوع ، زوج های جوان تصمیم به زندگی مشترک می گیرند که این مسئولیت بی مورد را از بین می برد. علاوه بر این ، زندگی مشترک مستلزم استقلال مالی است. اگر افراد تصمیم بگیرند که به زندگی مشترک پایان دهند ، در این صورت یک سوال منطقی در مورد تقسیم اموال به دست آمده مطرح می شود. این جنبه را می توان به صورت مسالمت آمیز و یا با مشارکت دادگاه حل کرد. نحوه تقسیم مال در طلاق شغل هر زوج است.
تقسیم املاک مسالمت آمیز
ازدواج مدنی هیچ تعهدی را برای همسران به همراه ندارد. در مورد اموال تملک شده نیز همین مورد اعمال می شود. به اشتراک گذاشتن اشیاables و اشیا valu با ارزش که به طور مشترک خریداری شده اند فقط مطابق ماده 252 قانون مدنی امکان پذیر است. در آن آمده است که دادگاه کلیه املاک مشترکین را نه به عنوان مشاع ، بلکه به عنوان املاک مشترک در نظر خواهد گرفت. هر همسر باید ثابت کند که مالک این یا آن تصرف است. به دست آوردن مدارک و مدارکی برای آن آسان نیست.
تقسیم اموال به صورت مسالمت آمیز با توافق صورت می گیرد توسط دو طرف محضری و امضا شده است. در متن توافق نامه ، کلیه اموال به همسران تقسیم شده است. در صورت رضایت عاشقان سابق ، آنها امضا می کنند ، و سند از نظر قانونی اعمال می شود. در عمل ، تقسیم اموال در هنگام طلاق همیشه با آرامش انجام نمی شود.
تقسیم اموال از طریق دادگاه
در بیشتر موارد ، وقتی زوجین طلاق می گیرند ، نمی توانند توافق کنند ، به خصوص اگر این بخش مربوط به خریدهای مشترک پرهزینه باشد. به عنوان مثال ، یک زن و شوهر در یک ازدواج مدنی تصمیم به خرید یک آپارتمان می گیرند و این کار را با هم انجام می دهند. مال اکتسابی ، به عنوان یک اختیار ، به نام مرد مستند است. در صورت طلاق ، از نظر حقوقی ، یک مرد مالک تمام عیار یک آپارتمان است ، نمی توان آن را تقسیم کرد.
اگر نیمی دیگر ، که حقوق آنها نقض شده است ، بتواند ثابت کند که آنها سرمایه خود را نیز در خرید سرمایه گذاری کرده اند ، پرونده به دادگاه می رود. اول از همه ، دادگاه باید ثابت کند که آپارتمان دارای مالکیت مشترک است. در صورت تحقق این امر ، متعاقباً مالکیت به درآمد هر یک از همسران تقسیم می شود. به عنوان مدرک دخالت در خرید ، می توانید از شهادت شاهدان ، اسناد و مدارک درآمد استفاده کنید تا نشان دهید که در واقع فرصتی برای اضافه کردن پول برای خرید وجود داشته است. تقسیم اموال همسران در طلاق از طریق دادگاه ها باید با مشارکت وکلای باتجربه انجام شود.
