نقش نت های کوچک اغلب دست کم گرفته می شود ، که اساساً اشتباه است. از این گذشته ، یادداشت ها به ما کمک می کنند تا افکار و ایده هایی را که به طور غیرمنتظره ، خود به خودی و در یک لحظه اشتباه به ذهن خطور می کردند ، از دست ندهیم.
بسیاری از بزرگان یادداشت برداری می کردند ، اما توماس ادیسون بنیانگذار این رویکرد برای ساماندهی امور است. پس از مرگ وی ، تعداد صفحات دفتر خاطرات وی محاسبه شد. این رقم پنج میلیون صفحه بود!
پنج میلیون! این رقم واقعاً عظیم است. بنابراین ادیسون حدود 160 صفحه در روز می نوشت. با توجه به اینکه او عبارات و ایده های منفرد را نوشت و فقط یک متن محکم نوشت ، این رقم کاملاً واقعی به نظر می رسد.
توماس ادیسون برای ساده سازی هرج و مرج ایده ها و افکار خود مجبور شد سیستم خود را برای طبقه بندی داده ها در پوشه ها ، پرونده ها و غیره توسعه دهد. اکنون ، در عصر رایانه ها و فناوری های پیشرفته ، مجبور نیستیم اینقدر زحمت بکشیم و لیست های ToDo را با چنین مشکلی تهیه کنیم: همه کارها توسط یک برنامه خاص انجام می شود. سو advantage استفاده نکردن از این گناه است. اگر بزرگی مانند توماس ادیسون برای یادآوری چیزی نیاز به یادداشت برداری را درک کرد ، قطعاً نباید از آن غافل شویم.
یادداشت برداری به موقع به شما این امکان را می دهد که فکر جالبی را از ابتدای کار درک نکرده باشید. شاید ایده شما دستیابی به موفقیت برای همه بشریت باشد. بنابراین مطمئن شوید که هر آنچه به ذهن شما خطور می کند را ضبط کنید و فقط در این صورت ، با مرور ، موارد غیر ضروری را رد کرده و موارد ارزشمند را انتخاب کنید.
