تعداد زیادی مدل ، روش تصمیم گیری مدیریتی وجود دارد. ما فقط تعداد کمی از آنها را بررسی خواهیم کرد. هیچ نظریه جهانی درباره تصمیم گیری وجود ندارد ، بنابراین سوال کمیت نیست بلکه کیفیت است. مدل های پیشنهادی برای تصمیم گیری های مدیریتی بدون اشکال نیستند. آنها فرآیندهای تصمیم گیری را توصیف می کنند ، اما استفاده عملی از مدل ها می تواند مشکل ساز باشد ، زیرا به انگیزه مدیر خاص تصمیم گیری بستگی دارد.
روش های مدل سازی و بهینه سازی راه حل ها
در روند حل مشکلات پیچیده ، به منظور افزایش توانایی مدیران در تصمیم گیری آگاهانه و عینی ، می توان از روش های مختلف علمی توسعه و بهینه سازی آنها استفاده کرد که زرادخانه های آنها معمولاً به دو کلاس اصلی تقسیم می شوند:
• روش های مدل سازی.
• روشهای ارزیابی تخصصی.
روشهای مدل سازی (که روشهای تحقیق عملیاتی نیز نامیده می شوند) مبتنی بر استفاده از مدلهای ریاضی برای حل مشکلات مدیریتی است که اغلب با آن روبرو می شوند.
توسعه و بهینه سازی حل یک مسئله خاص با روش های مدل سازی یک روش کاملاً پیچیده است که می تواند با توالی مراحل اصلی نشان داده شود:
• شرح مشکل؛
• تعیین معیار برای اثربخشی عملیات تجزیه و تحلیل شده.
• اندازه گیری کمی عوامل موثر بر عملیات بررسی شده.
• ساخت یک مدل ریاضی از شی مورد مطالعه (عملیات) ؛
• راه حل کمی مدل و یافتن راه حل بهینه ؛
• بررسی کفایت مدل و راه حل یافت شده برای وضعیت تحلیل شده.
• اصلاح و به روزرسانی مدل. تعداد انواع مدل های خاص تقریباً به اندازه تعداد مشکلاتی است که برای حل آنها ایجاد شده است.
مدل های تئوری بازی
بیشتر فعالیتهای تجاری را می توان عملیاتی دانست که در شرایط مخالفت انجام می شود. اقدامات متقابل شامل مواردی مانند تصادف ، آتش سوزی ، سرقت ، عدم موفقیت ، نقض تعهدات قراردادی و … است. با این حال ، عظیم ترین مورد مقابله با رقابت ، رقابت است. بنابراین ، یکی از مهمترین شرایطی که موفقیت یک سازمان به آن بستگی دارد ، رقابت پذیری است. بدیهی است که توانایی پیش بینی اقدامات رقبا یک مزیت قابل توجه برای هر سازمان تجاری است. هنگام تصمیم گیری ، باید گزینه دیگری را انتخاب کنید که به شما امکان کاهش درجه مقاومت را بدهد ، که به نوبه خود درجه خطر را کاهش می دهد.
چنین امکانی توسط تئوری بازیها به مدیر ارائه می شود ، مدلهای ریاضی که با در نظر گرفتن اقدامات تلافی جویانه احتمالی رقبا ، تجزیه و تحلیل گزینههای احتمالی اقدامات خود را به عهده دارند.
مدل های تئوری صف بندی
از مدلهای تئوری صف بندی (یا خدمات بهینه) برای یافتن تعداد مطلوب کانالهای خدمات در سطح مشخصی از تقاضا برای آنها استفاده می شود.
مدل های مدیریت موجودی
هر سازمانی باید سطح مشخصی از ذخایر خود را حفظ کند تا از توقف یا توقف در فرآیندهای فن آوری و فروش کالاها یا خدمات جلوگیری کند.
مدل های مدیریت موجودی به شما امکان می دهد راه حل بهینه ، یعنی چنین سطحی از موجودی را پیدا کنید که هزینه های ایجاد و نگهداری آن را در سطح معینی از تداوم فرآیندهای تولید به حداقل برساند.
مدل های برنامه ریزی خطی
از این مدل ها برای یافتن راه حل بهینه در وضعیت تخصیص منابع کمیاب در صورت نیازهای رقابتی استفاده می شود.
بیشتر مدل های بهینه سازی توسعه یافته برای کاربردهای عملی به مشکلات برنامه نویسی خطی کاهش می یابد. با این حال ، با در نظر گرفتن ماهیت عملیات تجزیه و تحلیل شده و اشکال غالب وابستگی به عوامل ، انواع دیگری از مدل ها نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند: با وابستگی غیر خطی نتیجه یک عملیات به عوامل اصلی - مدل های برنامه ریزی غیرخطی ؛ اگر لازم است فاکتور زمان را در تجزیه و تحلیل قرار دهید - مدل های برنامه نویسی پویا ؛ با تأثیر احتمالی عوامل در نتیجه عملیات - مدل های آماری ریاضی (تجزیه و تحلیل همبستگی و رگرسیون).
